Scorched - Spawn of Possession

Rooted now in my own palace, the fog around me seems to clear

off and vanish.

Embalmed surroundings, dormant and obscene,

I’m shining, awaken in my dreams.

I’m fleshless, I know what I must cause, destruction, I’m the fallen vanguard.

On a surface

dead, not breathing, a starless dome span the horizons up above

Preserved existence, never more to sleep, heretic, blood to spill I seek.

Agony, I am it not they, governing this prelude to madness.

Blasphemous I charge for what to be.

Time for the erasing

of the chains that helf my soul in court to bleed.

Eternal reign, my world.

They’re the flock of debris, I’m the infinite serum.

Weak they

stand before me, dead shall be.

Final end, celestial flaming.

Chaos in my chamber, I’ll feed them to their maker.

Weak they

stand before me, dead Deity, I am the ever black risen.

From my ground, a born unbeliever, fallen once but now of the

secured.

In pure mayhem, saturated.

Hold the torch up on high, I taste it, I feel it as I lower it into the

soon ignited sky.

The sparks treats me with divine care.

Solo: Karlsson

They’re the flock of debris, I’m the infinite serum.

Weak they

stand before me, dead shall be.

Final end, celestial flaming.

Chaos in my chamber, I’ll feed them to their maker.

Weak they

stand before me, dead Deity, ever black, risen.

From my ground, a born unbeliever, fallen once but now of the

secured.

In pure mayhem, saturated.

Ashes and dust fulfils my ceremony, idols perished, their riches

is no more and with them gone I seize my throne.

Solo: Karlsson

Cosmic god, this titan of the deep I have embodied and sworn

to keep.

Of all the secrets I know only one, my shadow’s buried,

my soul is not

Nu geworteld in mijn eigen paleis, lijkt de mist om me heen op te trekken

af en verdwijnen.

Gebalsemde omgeving, slapend en obsceen,

Ik straal, word wakker in mijn dromen.

Ik ben vleesloos, ik weet wat ik moet veroorzaken, vernietiging, ik ben de gevallen voorhoede.

Op een oppervlak

dood, niet ademend, een sterloze koepel overspant de horizon daarboven

Behouden bestaan, nooit meer om te slapen, ketter, bloed om te morsen ik zoek.

Doodsangst, ik ben het niet zij, die deze opmaat tot waanzin beheersen.

Godslasterlijk reken ik voor wat te zijn.

Tijd voor het wissen

van de kettingen die mijn ziel voor de rechtbank slepen om te bloeden.

Eeuwige heerschappij, mijn wereld.

Zij zijn de kudde puin, ik ben het oneindige serum.

zwak zij

sta voor mij, dood zal zijn.

Laatste einde, hemelse vlammen.

Chaos in mijn kamer, ik zal ze aan hun maker voeren.

zwak zij

sta voor mij, dode Godheid, ik ben de altijd zwarte verrezen.

Van mijn grond, een geboren ongelovige, eenmaal gevallen maar nu van de...

beveiligd.

In pure chaos, verzadigd.

Houd de fakkel omhoog, ik proef hem, ik voel hem als ik hem in de

spoedig ontstoken hemel.

De vonken behandelen me met goddelijke zorg.

Solo: Karlsson

Zij zijn de kudde puin, ik ben het oneindige serum.

zwak zij

sta voor mij, dood zal zijn.

Laatste einde, hemelse vlammen.

Chaos in mijn kamer, ik zal ze aan hun maker voeren.

zwak zij

sta voor mij, dode Godheid, altijd zwart, verrezen.

Van mijn grond, een geboren ongelovige, eenmaal gevallen maar nu van de...

beveiligd.

In pure chaos, verzadigd.

As en stof vervult mijn ceremonie, afgoden vergaan, hun rijkdom

is niet meer en nu ze weg zijn, grijp ik mijn troon.

Solo: Karlsson

Kosmische god, deze titaan van de diepte heb ik belichaamd en gezworen

houden.

Van alle geheimen ken ik er maar één, mijn schaduw is begraven,

mijn ziel is niet