Serafino campanaro - Spain, Adriano Celentano

Dolce fuoco dell’amore

Mi consumi come il tempo che va

Sei il desiderio più dolente

Sei un’idea che morirà

Tu sei una lama lucida che lacera

Sei come l’ombra del mio cuore

Arriva il sole e non ci sei più

Una piuma lieve lieve

Come un sospiro tu voli su

E io non voglio perdermi, perdermi, cercandoti

E io sono così debole, debole

E tu lo sai, tu lo sai, tu lo sai

Tu sei un pensiero bianco e solo

In questo grande mare blu

Un bacio che si schiude piano

Ti sembra vero e non c'è più

E io non voglio perdermi, perdermi, cercandoti

Io sono così debole, debole

E tu lo sai, tu lo sai, tu lo sai

Dolce fuoco dell’amore

Mi consumi come il tempo che va

Zoet vuur van liefde

Je verteert me naarmate de tijd verstrijkt

Jij bent het meest pijnlijke verlangen

Je bent een idee dat zal sterven

Je bent een glanzend mes dat scheurt

Je bent als de schaduw van mijn hart

De zon komt en jij bent weg

Een lichte vage veer

Als een zucht vlieg je omhoog

En ik wil niet verdwalen, verdwalen, op zoek naar jou

En ik ben zo zwak, zwak

En je weet het, je weet het, je weet het

Je bent een blanke en eenzame gedachte

In deze grote blauwe zee

Een kus die langzaam opengaat

Het lijkt echt voor jou en is weg

En ik wil niet verdwalen, verdwalen, op zoek naar jou

Ik ben zo zwak, zwak

En je weet het, je weet het, je weet het

Zoet vuur van liefde

Je verteert me naarmate de tijd verstrijkt