Sophie Hunger Blues - Sophie Hunger

My brother is a farmer so you ask him what to do

The rain’s about to harm you, «build a fence» he says to you

So you build a fence and wonder why you’re slowly sinking in

About the chief commander suggesting you should swim

And that’s the very moment when you stop and start to fear:

«It's strange in here»

Now the whole place around you is drowning in a flood

While the military’s aiming at the sky that wouldn’t stop

My sister is a lawyer so you ask her what to do

Your boy’s drowned right before you «let me sue» she says to you

And that’s the very moment when you stop and start to fear:

«It's strange in here»

Now the whole city’s floating gently towards the sea

You’re turning to the President: «Ah Sir, don’t let this be»

He chuckles once and chuckles twice and then begins to shout:

«Let's bring them clouds to justice, track em down and smoke em out»

And that’s the very moment when you stop and start to fear:

«It's strange in here»

When I was born I felt a tremble in my hand

And in short time it started to expand

It travelled up my arm and settled in my shoulder

From there it filled my chest and scared my heart and took it over

Ever since I’m far from sleep I walk the roads at night and weep:

«Peace, please!»

Soon after I would shake from head to toe

I left my cardboard house in spite of not knowing where to go

I thought I might find silence if I’d move at such fast pace

So the shaking would sort of discharge somewhere along the race

But the more I walked the more I ran the more things got out of hand

God damn!

Under these circumstances it was hard to find a job

Let a lone to touch someone so I’d given up the thought

But then one day I pointed out a figure in the dark

Shaking just as much as me so I offered him my heart

And now guess what happened, there was an earthquake

And the whole world fell apart

Once she had a dream from which she never would awake

She feared that if she’d touch the ground her hands would start to shake

Nothing ever fades away her kingdom knows no time

The kick of any given kick is perfectly designed

And she can pull it out any time (that's a bit like singing)

The city that she’s living in never would insist

On anything of everything, it costs her nothing to exist

Freedom, freedom freedom, free — chains are in demand

When there is no necessity in using your own hands

Well, maybe that’s the reason why they’re shaking

Now you’re banging on her door asking her to step outside

«Come on girl, you must awake, go get yourself a life!»

After endless minutes she answers finally: «maybe you know who you are

But still you search for me, craving for the miracles of my uncertainty»

«You have so much, I miss so much, but what you miss is what you have»

She says

Frome the outside it’s you yelling back: «Oh, don’t make me laugh!»

When in fact you know she’s true.

Everything you need out there you need

'cause it’s not you

«I'll let you part of my dream, if I can be part of yours» Bob Dylan said that

«I'll let you part of my dream, if I can be part of your reality»

I said that

Mijn broer is een boer, dus je vraagt ​​hem wat hij moet doen

De regen staat op het punt je schade te berokkenen, «bouw een hek», zegt hij tegen je

Dus je bouwt een hek en vraagt ​​je af waarom je langzaam wegzakt

Over de opperbevelhebber die suggereert dat je moet zwemmen

En dat is precies het moment waarop je stopt en begint te vrezen:

«Het is hier vreemd»

Nu verdrinkt de hele plaats om je heen in een overstroming

Terwijl het leger mikt op de lucht die niet zou stoppen

Mijn zus is een advocaat, dus je vraagt ​​haar wat ze moet doen

Je jongen is verdronken vlak voordat je "laat me aanklagen" zegt ze tegen je

En dat is precies het moment waarop je stopt en begint te vrezen:

«Het is hier vreemd»

Nu drijft de hele stad zachtjes naar de zee

U wendt zich tot de president: "Ah meneer, laat dit niet zo zijn"

Hij grinnikt één keer en grinnikt twee keer en begint dan te schreeuwen:

«Laten we die wolken voor het gerecht brengen, ze opsporen en uitroken»

En dat is precies het moment waarop je stopt en begint te vrezen:

«Het is hier vreemd»

Toen ik werd geboren, voelde ik een trilling in mijn hand

En in korte tijd begon het uit te breiden

Het reisde door mijn arm en nestelde zich in mijn schouder

Vanaf daar vulde het mijn borst en maakte mijn hart bang en nam het over

Sinds ik verre van slaap ben, loop ik 's nachts over de wegen en huil:

"Vrede alsjeblieft!"

Kort daarna schudde ik van top tot teen

Ik verliet mijn kartonnen huis ondanks dat ik niet wist waar ik heen moest

Ik dacht dat ik stilte zou vinden als ik zo snel zou bewegen

Dus het schudden zou ergens tijdens de race ontladen

Maar hoe meer ik liep, hoe meer ik rende, hoe meer het uit de hand liep

Godverdomme!

Onder deze omstandigheden was het moeilijk om een ​​baan te vinden

Laat een eenzame iemand aanraken, zodat ik de gedachte had opgegeven

Maar op een dag wees ik op een figuur in het donker

Ik schudde net zoveel als ik, dus bood ik hem mijn hart aan

En raad eens wat er gebeurde, er was een aardbeving

En de hele wereld viel uit elkaar

Ooit had ze een droom waaruit ze nooit meer zou ontwaken

Ze was bang dat als ze de grond zou raken, haar handen zouden gaan trillen

Niets vervaagt ooit haar koninkrijk kent geen tijd

De kick van elke kick is perfect ontworpen

En ze kan het er elk moment uittrekken (dat is een beetje zoals zingen)

De stad waarin ze woont, zou er nooit op aandringen

Op van alles, het kost haar niets om te bestaan

Vrijheid, vrijheid vrijheid, gratis — er is vraag naar ketens

Als het niet nodig is om je eigen handen te gebruiken

Nou, misschien is dat de reden waarom ze trillen

Nu bons je op haar deur en vraag je haar om naar buiten te gaan

"Kom op meid, je moet wakker worden, ga een leven zoeken!"

Na eindeloze minuten antwoordt ze eindelijk: «misschien weet je wie je bent

Maar toch zoek je naar mij, verlangend naar de wonderen van mijn onzekerheid»

"Je hebt zoveel, ik mis zoveel, maar wat je mist is wat je hebt"

Ze zegt

Van buitenaf ben jij het die terugschreeuwt: "Oh, laat me niet lachen!"

Terwijl je in feite weet dat ze waar is.

Alles wat je nodig hebt daar heb je nodig

want jij bent het niet

«Ik laat je deel uitmaken van mijn droom, als ik deel kan uitmaken van de jouwe» zei Bob Dylan

«Ik laat je deel uitmaken van mijn droom, als ik deel kan uitmaken van jouw realiteit»

Ik zei dat