One Too Many Mornings - Sophie Hunger

Down the street the dogs are barkin' and the day is gettin' dark

As the night comes in a-fallin' the dogs will lose their bark

And the silent night will shatter from the sounds inside my mind

For I’m one too many mornings and a thousand miles behind

From the crossroads of my doorstep, my eyes, they start to fade

As I turn my head back to the room where my love and I have laid

And I gaze back to the street, the sidewalk, and the sign

And I’m one too many mornings and a thousand miles behind

It’s a restless hungry feeling that don’t mean no one no good

When everything I’m a-sayin', you can say it just as good

You’re right from your side, I am right from mine

We’re both just one too many mornings and a thousand miles behind

Verderop in de straat blaffen de honden en wordt de dag donker

Als de nacht valt, verliezen de honden hun blaf

En de stille nacht zal verbrijzelen door de geluiden in mijn geest

Want ik ben een te veel ochtenden en duizend mijl achter

Vanaf het kruispunt van mijn deur, mijn ogen, beginnen ze te vervagen

Terwijl ik mijn hoofd terugdraai naar de kamer waar mijn liefde en ik hebben gelegen

En ik kijk terug naar de straat, het trottoir en het bord

En ik ben een ochtend te veel en duizend mijl achter

Het is een rusteloos hongerig gevoel dat niet betekent dat niemand niet goed is

Als alles wat ik zeg, kun je het net zo goed zeggen

Je hebt gelijk van jouw kant, ik heb gelijk van de mijne

We lopen allebei net een ochtend te veel en lopen duizend mijl achter