Lovesong to Everyone - Sophie Hunger

I took your door bell and rang up the city

I rolled your fags.

And it made me feel pretty

One gun held against my shoe

And the other one pointing at you

You were all so very lovely

My hands were in the air

Fell in love right in the beginning

I swear, I swear, I swear

Good god.

As if they were empty

I filled up my pockets, until I had plenty

Plenty of things belonging to you

Your schools, your fools, your blues

You were all so very lovely

My hands were in the air

Fell in love right in the beginning

I swear, I swear, I swear

I collected the ghosts that would sleep in your hair and I stole all the words

they hung into the air

And with them I shaped a pen and a chair, in which I sit, sing and scribble

I composed a dog barking in vain, and with it the silence behind its complaints

And with that the highways that take things away, and then discovered that

there are no endings

And now that I am so completely of you, I do not understand what I do

Dear all, I am full of your blood

Full of your absence

Full of your love

Full of your words

That will tear me apart

Apart from everything

In mid-air blinding the shades

The sun appears and I get carried away

That was it my truthful account of what it’s about

Ik nam je deurbel en belde de stad op

Ik heb je sigaretten gerold.

En ik voelde me er mooi door

Eén pistool tegen mijn schoen gehouden

En de andere wijst naar jou

Jullie waren allemaal zo heel lief

Mijn handen waren in de lucht

Werd in het begin verliefd

Ik zweer, ik zweer, ik zweer

Goede God.

Alsof ze leeg zijn

Ik vulde mijn zakken totdat ik genoeg had

Veel dingen die van jou zijn

Je scholen, je dwazen, je blues

Jullie waren allemaal zo heel lief

Mijn handen waren in de lucht

Werd in het begin verliefd

Ik zweer, ik zweer, ik zweer

Ik verzamelde de geesten die in je haar zouden slapen en ik stal alle woorden

ze hingen in de lucht

En met hen vormde ik een pen en een stoel, waarin ik zit, zing en krabbel

Ik componeerde een hond die tevergeefs blaft, en daarmee de stilte achter zijn klachten

En daarmee de snelwegen die dingen weghalen, en toen ontdekten dat

er zijn geen eindes

En nu ik zo volledig van je ben, begrijp ik niet wat ik doe

Beste allemaal, ik zit vol met jullie bloed

Vol van je afwezigheid

Vol van je liefde

Vol met jouw woorden

Dat zal me uit elkaar scheuren

Afgezien van alles

In de lucht verblindend de tinten

De zon verschijnt en ik laat me meeslepen

Dat was mijn waarheidsgetrouwe verslag van waar het over gaat