Ljuset - Sonja Alden

Jag ser, hur ljusen brinner ut

Jag ser, hur varje liv tar slut

Dom strålande bloss, som lyste för oss

Tar slut, dom brinner alla ut

Jag ser, hur livet rinner bort

Hur tiden alltid är för kort

Den ändlösa stig, som skulle bli mitt liv

Tar slut, ska också nå sitt slut

Jag stod vid de rytande havet inatt

Och såg ut, i rymdens evighet

Och jag såg, en svag men tydlig glöd

Jag såg, att nya stjärnor föds

Så fast det var natt, var det ändå inte svart

Därute, tändes nya ljus

Vi är en sekund, i epokernas dröm

Men vårt liv, en oersättlighet

Så innan, min låga flämtar till

Och skymningstimman tiger still

Vill jag va' ett bloss, för dom som följer oss

En tid, ett ljus på deras stig

En tid, ett ljus i deras liv

Da-nananana Da-nananana…

Ik zie hoe de kaarsen opbranden

Ik zie hoe elk leven eindigt

De stralende fakkels die voor ons schenen

Eindigt, ze branden allemaal op

Ik zie hoe het leven wegvloeit

Hoe de tijd altijd te kort is

Het eindeloze pad dat mijn leven zou worden

Eindigt, moet ook zijn einde bereiken

Ik stond gisteravond bij de brullende zee

En keek, in de eeuwigheid van de ruimte

En ik zag, een vage maar heldere gloed

Ik zag nieuwe sterren geboren worden

Ook al was het nacht, het was nog steeds niet zwart

Buiten werden nieuwe kaarsen aangestoken.

Wij zijn een tweede, in de droom van de tijdperken

Maar ons leven, een onvervangbaarheid

Dus eerder, mijn vlam hapt naar adem

En het schemeruur is nog steeds

Ik wil een uitbarsting, voor degenen die ons volgen

Een tijd, een licht op hun pad

Een tijd, een licht in hun leven

Da-nananana Da-nananana...