The Sorrow Path - Soliloquium

A numbing sense of dissonance, as nails in tired eyes

Another day when choices and aspirations fail to provide result

When fear of failure encompasses will to try

When familiar demons take hold to never let go

It’s that time again, it’s a night of burdens

It’s the veil of night, the sorrow path

Themes grow old, seasons repeat

A pale reaction to what once was all

From nothing to everything, adrift in infinite void

Forever the reluctant passenger searching release

Een verdovend gevoel van dissonantie, als spijkers in vermoeide ogen

Weer een dag waarop keuzes en ambities geen resultaat opleveren

Wanneer angst om te falen de wil om te proberen omvat

Wanneer bekende demonen zich vastgrijpen om nooit meer los te laten

Het is weer zover, het is een nacht van lasten

Het is de sluier van de nacht, het verdrietpad

Thema's worden oud, seizoenen herhalen

Een bleke reactie op wat ooit alles was

Van niets naar alles, op drift in oneindige leegte

Voor altijd de onwillige passagier die zoekt vrijlating