Earthly Confine - Soliloquium

This is not the place where dreams take flight

This won’t be the day ambitions are realized

The tired lightsource, spring escaping me

This is not the place where dreams take flight

In this earthly confine hours linger by

«Any place but here», we repeat in sullen tone

What’s left to strive for in a garden of fear?

Clashing wills, tired days

Constant pressure heals no wound

We find ourselves begging for release

Lessons expensively learned, you pass by in time of need

Carve a word or two, quench the noise

We’ve come a long way to be wayward still

Adrift in endless sea, a companion of silence

Dit is niet de plek waar dromen een vlucht nemen

Dit zal niet de dag zijn dat ambities worden gerealiseerd

De vermoeide lichtbron, de lente ontsnapt aan mij

Dit is niet de plek waar dromen een vlucht nemen

In deze aardse begrenzing verstrijken de uren

"Elke plaats behalve hier", herhalen we op norse toon

Wat moet er nog worden nagestreefd in een tuin van angst?

Botsende testamenten, vermoeide dagen

Constante druk geneest geen wond

We merken dat we smeken om vrijlating

Kostbare lessen, je komt langs op het moment dat het nodig is

Maak een woord of twee, doof het geluid

We hebben een lange weg afgelegd om nog steeds eigenzinnig te zijn

Dobberend in de eindeloze zee, een metgezel van stilte