It Started Out So Nice - Sixto Rodriguez

It started out with butterflies

On a velvet afternoon

With flashing eyes and promises

Caught and held too soon

In a place called Ixea

With it’s pumpkin oval moon

It started out so nice

Genji taught Orion

Sea-purple harmony

While Kogi hit secrets into seashells

And even the ocean laughed

Beneath that celestial canopy

Cuz it started out so nice

With the dust of stars they intermingled

Durock of Avon would only jingle

Marble money tunes

As pale earthly circles swooned

Volume left Bohemia, a triangle for his thumb

Questions fell but no one stopped to listen

That eternity was just a dawn away

And the rest was sure to come

Leaves, caught in winter’s ice

Abandoned circus grounds of flower captains

Prisms in a palm one way it happens

The air was silver calm

The softly met were slowly moving on

Then all things in common suddenly grew strange

Now the Wurs were chasing other rainbows

Trying to find where the wind blows

To empty corners past dusty memories

Now in the third millennium the crowded madness came

Crooked shadows roamed through the nights

The wizards overplayed their names

And after that the Wurs never bothered to have

Summer reasons… again

But it started out so nice

It started out so nice

We started out so nice

Het begon met vlinders

Op een fluwelen middag

Met flitsende ogen en beloften

Te vroeg gepakt en vastgehouden

In een plaats genaamd Ixea

Met zijn pompoen ovale maan

Het begon zo leuk

Genji leerde Orion

Zee-paarse harmonie

Terwijl Kogi geheimen in schelpen sloeg

En zelfs de oceaan lachte

Onder dat hemels bladerdak

Omdat het zo leuk begon

Met het stof van sterren vermengden ze zich

Durock van Avon zou alleen maar rinkelen

Marmeren geldmelodieën

Terwijl bleke aardse kringen in zwijm vielen

Volume links Bohemen, een driehoek voor zijn duim

Vragen vielen, maar niemand stopte om te luisteren

Die eeuwigheid was nog maar een dageraad verwijderd

En de rest zou zeker komen

Bladeren, gevangen in het winterijs

Verlaten circusterrein van bloemenkapiteins

Prisma's in een palm zoals het gebeurt

De lucht was zilver kalm

De zacht ontmoete gingen langzaam verder

Toen werden alle gemeenschappelijke dingen plotseling vreemd

Nu jaagden de Wurs op andere regenbogen

Proberen te vinden waar de wind waait

Om hoeken uit stoffige herinneringen te legen

Nu in het derde millennium kwam de overvolle waanzin

Kromme schaduwen dwaalden door de nachten

De tovenaars overspeelden hun namen

En daarna hebben de Wurs nooit meer de moeite genomen om

Zomerredenen… alweer

Maar het begon zo leuk

Het begon zo leuk

We begonnen zo leuk