Inner City Blues - Sixto Rodriguez

Going down a dirty inner city side road

I plotted

Madness passed me by, she smiled: «Hi»

I nodded

Looked up as the sky began to cry

She shot it

Met a girl from Dearborn, early six o’clock this morn'

A cold fact

Asked about her bag, suburbia’s such a drag

Won’t go back

'Cos Papa don’t allow no new ideas here

And now he sees the news, but the picture’s not too clear

Mama, Papa, stop

Treasure what you got

Soon you may be caught

Without it

The curfew’s set for eight

Will it ever all be straight

I doubt it

Seven jealous fools playing by her rules

Can’t believe her

He feels so in between, can’t break the scene

It would grieve her

And that’s the reason why he must cry

He’ll never leave her

Crooked children, yellow chalk

Writing on the concrete walk

Their King died

Drinking from a Judas cup

Looking down but seeing up

Sweet red wine

'Cos Papa don’t allow no new ideas here

And now you hear the music, but the words don’t sound too clear

Mama, Papa, stop

Treasure what you got

Soon you may be caught

Without it

The curfew’s set for eight

Will it ever all be straight

I doubt it

Going down a dusty, Georgian side road

I wonder

The wind splashed in my face can smell a trace

Of thunder

Een vuile zijstraat in de binnenstad afgaan

ik heb geplot

De waanzin ging aan me voorbij, ze glimlachte: «Hallo»

Ik knikte

Keek op terwijl de lucht begon te huilen

Ze schoot het

Ontmoette een meisje uit Dearborn, vroeg zes uur vanmorgen

Een koud feit

Gevraagd naar haar tas, is suburbia zo'n sleur

Zal niet teruggaan

'Omdat papa hier geen nieuwe ideeën toestaat'

En nu ziet hij het nieuws, maar de foto is niet al te duidelijk

Mama, papa, stop

Koester wat je hebt

Binnenkort kun je betrapt worden

Zonder het

De avondklok is ingesteld voor acht

Zal het ooit allemaal recht zijn?

Ik betwijfel het

Zeven jaloerse dwazen die volgens haar regels spelen

Kan haar niet geloven

Hij voelt zich er zo tussenin, kan de scène niet breken

Het zou haar verdriet doen

En daarom moet hij huilen

Hij zal haar nooit verlaten

Kromme kinderen, geel krijt

Schrijven op de betonwandeling

Hun koning stierf

Drinken uit een Judasbeker

Naar beneden kijken maar naar boven kijken

Zoete rode wijn

'Omdat papa hier geen nieuwe ideeën toestaat'

En nu hoor je de muziek, maar de woorden klinken niet al te duidelijk

Mama, papa, stop

Koester wat je hebt

Binnenkort kun je betrapt worden

Zonder het

De avondklok is ingesteld voor acht

Zal het ooit allemaal recht zijn?

Ik betwijfel het

Een stoffige, Georgische zijweg afdalen

Ik vraag me af

De wind die in mijn gezicht spat, kan een spoor ruiken

van donder