Не уймёт - Синтетика, Чернышевский, Рыбос

Пронзающий ветер, попадают в лицо мелкие капли

Жизнь снова подсовывает в колоду краплёную карту

Мы только на линии старта, строим планы, чертим проекты

За спиной тридцатка почти, на части рвут черти

Тут чтобы остаться честным, надо быть чёрствым

Я долго слушал тебя, и знаешь, пахнет тут чёсом

Гроза района, ты первый парень у себя в Путилково

Болит душа за тебя словно обрезал кутикулу,

Но дальше наши пути разошлись, тут пьют пока не начинает тошнить

Об стену горшки.

Братан, тормози, ты начинаешь борщить

Тут осень встречает с хлебом и подсолью

Это наше вещание, вы называете такое — подпольно

Топчемся на одном месте, как вечером в пятницу МКАД

Чего-то не весел, когда весь расклад на руках

Горят берега (Города Ка), да так, что синим огнём

Я улыбаюсь вам, но мою грусть ничё не уймёт

Мою грусть ничё не уймёт, как пришла, так и сидит

Ты буйный, значит будешь сидирован

Все зажаты как в банке сардины

Ты всю службу отмотал по сортирам

Мы по квартирам прячемся

Не плачь, Татьяна, я достану твой мячик

Здесь кто-то постоянно в подземке маячит

Поёшь про насилие, ты маньяк, что ли?

Мой маяк не видно из-за закрытой шторы

Нет силы воли, лучше дайте им соли

Это русь матка, здесь руки из жопы

Все вертятся как могут, чтобы на руках не замкнулись сковы

Меняю Ipad на штопор, открывать консервы

Кто тут самый лучший в подземке?

Мне всё равно, ответы в кривом зеркале

Всё накаленно до предела (А) до точки кипения

На мониторах выстави звук для бешеной псины

Лишняя сотка не крюк, рэп на русском это абсурд

Душа ближе к небу, но, а в жизни хуярю как негр

Стеснение мешает гневу, кому на Руси жить хорошо (Так и мне бы)

В след за курткой прожёг выходные и будни

Под патриотичный речитатив мотор стучит

Под привычный мотив непроизвольно качнётся в такт голова

В памяти снова провал

Пишу в заметки, все вокруг правы, а я болван

Раз по правилам вашим живу, под вашу дудку пляшу блять

А, все вокруг правы, а я болван

Раз по правилам вашим живу, под вашу дудку пляшу блять

Погода будто над нами глумится, холодный ветер-убийца

Продул все мозги, теперь ты тупица,

А ведь какие были амбиции,

А ты удивляешься, как они могли в тебе зародиться

Любовь же, болезни

Дай бог, такой заразиться

Леча которую, можно просто-напросто спиться

Я видел лица в глазах которых пустота,

Но жизнь на то и коротка, чтобы понять

Куда идти, куда свернуть, когда расходится дорога на пути

Не ошибиться, и решить для себя что всегда буду один

Ведь нет таких, на кого на аж все сто можно положиться

Уж не знаю, сколько мне потребуется времени

Чтобы по итогу не жалеть о потерянном

Я корни пустил тут как дерево

Видел, тигр без когтей и клыков с милой мордашкой

Видел деловитых в рубашках,

Но из деловитого у них были только рубашки

Мне счастье там в дали рукою машет

Я залип смотря за горизонт, как будто оно наше

Как будто оно наше

Всё, хорош

Doordringende wind, kleine druppels vallen in het gezicht

Het leven schuift weer een gemarkeerde kaart in de stapel

We staan ​​pas aan de startlijn, we maken plannen, tekenen projecten

Achter de rug is bijna dertig, de duivels scheuren aan stukken

Hier, om eerlijk te zijn, moet je ongevoelig zijn

Ik heb lang naar je geluisterd, en weet je, het ruikt hier naar korst

Onweersbui van de wijk, jij bent de eerste man in Putilkovo

Mijn ziel doet pijn voor jou, alsof ik mijn nagelriem doorsneed,

Maar toen liepen onze wegen uiteen, hier drinken ze tot ze ziek beginnen te worden

Op de wand van de pot.

Bro, rustig aan, je begint borsjt

Hier ontmoet de herfst brood en zout

Dit is onze uitzending, jullie noemen het underground

We markeren de tijd op één plek, zoals op vrijdagavond van de ringweg van Moskou

Iets is niet leuk als de hele uitlijning bij de hand is

De kusten (steden van Ka) branden, zo erg zelfs dat met blauw vuur

Ik lach naar je, maar niets kan mijn verdriet wegnemen

Niets zal mijn verdriet wegnemen, zoals het kwam, het zit

Je bent gewelddadig, dus je wordt gezaaid

Iedereen zit vast als een blikje sardientjes

Je spoelde de hele dienst terug in toiletten

We verstoppen ons in appartementen

Niet huilen, Tatjana, ik zal je bal halen

Hier doemt constant iemand op in de metro

Je zingt over geweld, ben je een maniak of zo?

Mijn vuurtoren is niet zichtbaar door het gesloten gordijn

Geen wilskracht, geef ze liever zout

Dit is een Russische moeder, hier zijn handen uit de kont

Iedereen draait zo goed als hij kan, zodat de boeien niet om hun handen sluiten

Ik verander mijn iPad voor een kurkentrekker, open blikvoer

Wie is de beste in de underground?

Het kan me niet schelen, de antwoorden staan ​​in een scheve spiegel

Alles wordt verwarmd tot de limiet (A) tot het kookpunt

Stel op de monitoren het geluid in voor de gekke hond

Extra weven is geen haak, rap in het Russisch is absurd

De ziel is dichter bij de hemel, maar in het leven ben ik een lul als een zwarte man

Verlegenheid interfereert met woede, die goed leeft in Rusland (ik ook)

In het kielzog van de jas brandde ik weekenden en weekdagen

Onder het patriottische recitatief klopt de motor

Onder het gebruikelijke motief zal het hoofd onwillekeurig op de maat schudden

Opnieuw geheugenfout

Ik schrijf in notities, iedereen heeft gelijk, en ik ben een domkop

Aangezien ik leef volgens jouw regels, dans ik naar jouw deuntje

Ah, iedereen in de buurt heeft gelijk, en ik ben een domkop

Aangezien ik leef volgens jouw regels, dans ik naar jouw deuntje

Het weer lijkt ons te bespotten, de koude moordende wind

Ik blies alle hersens, nu ben je dom,

Maar wat waren de ambities

En je vraagt ​​je af hoe ze in jou geboren kunnen zijn

Liefde, ziektes

God verhoede, zo'n infectie

Als je die behandelt, kun je gewoon slapen

Ik zag gezichten in wiens ogen leegte is,

Maar het leven is te kort om te begrijpen

Waar te gaan, waar te draaien als de weg onderweg divergeert

Maak geen fout en beslis voor jezelf dat ik altijd alleen zal zijn

Er zijn tenslotte niet zulke mensen op wie je voor honderd procent kunt vertrouwen

Ik weet niet hoe lang het zal duren

Om geen spijt te hebben van de verlorenen

Ik heb hier wortels neergezet als een boom

Ik zag een tijger zonder klauwen en hoektanden met een schattig gezicht

Ik zag zakelijk in overhemden,

Maar van het zakelijke hadden ze alleen overhemden

Geluk zwaait naar me daar in de verte

Ik zit vast achter de horizon te kijken, alsof het van ons is

Alsof het van ons is

Alles is goed