Храни мои окраины - Синтетика

Состояние как у тазика разбитого в кашу

Ты мне сейчас, как жить, расскажешь

Я улыбнусь, выпущу дым и забуду

Нацарапаю что-то грустное в блокноте на утро

Обычные душевные песни простого пацана с района

Просто пишу это обычно, от того что сильно заёбан

Учить не буду, поскольку сам никогда не слушал

Ломать — не строить, нам с детства ссут об этом в уши,

А кто попробовал восстановить всё то, что сам разрушил

Результаты краш-теста не утешительны

Жизнь насмарку, душу на свалку

Можно отрихтовать, да времени жалко

Колёса крутятся, но постоянно спускают

Во все тяжкие я пускаюсь

Жизнь отнюдь не сериал и длиться не 40 минут

Я с главной сверну в подворотню

Не торопись жить, скорость — сильный наркотик

Сверни куда потише, не привлекая внимания

Мне как-то всегда были ближе заводские окраины

Мы ходим по краю, наш городок туман накрывает

Никто не знает куда заведёт нас кривая

Сверни куда потише, не привлекая внимания

Мне как-то всегда были ближе заводские окраины

Мы ходим по краю, наш городок туман накрывает

Никто не знает куда заведёт нас кривая

Ты чуешь этот запах окраин Москвы

Мы переночуем и снова на холст ложатся мазки

Деревья раскинули ветки, город в ожидании мороза

Тут жёлтые листья словно это симптомы цирроза

Розовые очки бесполезны, если ночь на дворе

И не всегда пионерский тут горн лагерей

Едем в Новогиреево во всём чёрном будто на траур

Классика осенью как в футболе Франц Беккенбауэр

Ты просто не сможешь взять и начать нас слушать с нуля

Тут сотни ребят понимают о чём они говорят

И только десятки с нами проделали этот маршрут

Тут дери меня или меня поменял парашют

Лишь единицы секут, когда написано между строк

У нас осталось пара секунд, пока не затонул островок

Тут кто-то заигрался с травой, уехал на три с половиной

Сверни куда потише, не привлекая внимания

Мне как-то всегда были ближе заводские окраины

Мы ходим по краю, наш городок туман накрывает

Никто не знает куда заведёт нас кривая

Сверни куда потише, не привлекая внимания

Мне как-то всегда были ближе заводские окраины

Мы ходим по краю, наш городок туман накрывает

Никто не знает куда заведёт нас кривая

Staat als een bak die in pap is gebroken

Vertel me nu hoe ik moet leven, vertel me

Ik zal glimlachen, de rook uitblazen en vergeten

Ik zal morgenochtend iets droevigs in mijn notitieboekje krabbelen

Gewone soulvolle liedjes van een eenvoudig kind uit de omgeving

Ik schrijf dit gewoon meestal, vanwege het feit dat ik erg naar de klote ben

Ik ga geen les geven, want ik heb zelf nog nooit geluisterd

Breken is niet bouwen, we pisten er al sinds onze kindertijd over in onze oren,

En die probeerde alles te herstellen wat hij zelf vernietigde?

Crashtestresultaten zijn niet bemoedigend

Leven door de afvoer, ziel naar de vuilnisbelt

Je kunt het rechttrekken, maar het is jammer voor de tijd

De wielen draaien, maar worden constant verlaagd

Ik ga in alle ernstige problemen

Het leven is geen serie en duurt geen 40 minuten

Ik ga van de hoofdpoort naar de poort

Haast je niet om te leven, snelheid is een sterke drug

Rustiger afslaan zonder de aandacht te trekken

Op de een of andere manier ben ik altijd dichter bij de fabrieksranden geweest

We lopen langs de rand, onze stad is bedekt met mist

Niemand weet waar de curve ons zal leiden

Rustiger afslaan zonder de aandacht te trekken

Op de een of andere manier ben ik altijd dichter bij de fabrieksranden geweest

We lopen langs de rand, onze stad is bedekt met mist

Niemand weet waar de curve ons zal leiden

Je ruikt deze geur van de buitenwijken van Moskou

We zullen de nacht doorbrengen en er vallen weer vegen op het doek

De bomen spreiden hun takken, de stad wacht op vorst

Er zijn gele bladeren alsof het symptomen van cirrose zijn

Een roze bril is nutteloos als het buiten nacht is

En niet altijd een pioniershoorn van kampen hier

We gaan naar Novogireevo in het zwart alsof we gaan rouwen

Klassiek in de herfst zoals in het voetbal Franz Beckenbauer

Je kunt het gewoon niet aan en begin helemaal opnieuw naar ons te luisteren

Hier begrijpen honderden jongens waar ze het over hebben

En slechts tientallen hebben deze route bij ons gedaan

Hier neem ik of mijn parachute veranderd

Slechts een paar vliegen als het tussen de regels staat

We hebben nog een paar seconden voordat het eiland zonk

Toen speelde iemand met het gras, vertrokken voor drie en een half

Rustiger afslaan zonder de aandacht te trekken

Op de een of andere manier ben ik altijd dichter bij de fabrieksranden geweest

We lopen langs de rand, onze stad is bedekt met mist

Niemand weet waar de curve ons zal leiden

Rustiger afslaan zonder de aandacht te trekken

Op de een of andere manier ben ik altijd dichter bij de fabrieksranden geweest

We lopen langs de rand, onze stad is bedekt met mist

Niemand weet waar de curve ons zal leiden