Inside the Golden Days of Missing You - Silver Jews

Inside the golden days of missing you

With the people of Cleveland

Who’ve suffered for so many years

The shattered glass cussed

And when it broke, it spoke to us

It said, «Hey»

It said, «I know you… what’s your name?

What’s your name?»

Well, I wish they didn’t set mirrors behind the bar

'Cause I can’t stand to look at my face

When I don’t know where you are

And then the feeling fades away

But you sort of wish it would’ve stayed

Inside the golden days of missing you

What if life is just some hard equation

On a chalkboard in a science class for ghosts?

Then you can live again

But you’ll have to die twice in the end

In the end

In the end

Oh, yeah

We’ll meet again

We’ll meet again

In de gouden dagen van je te missen

Met de mensen van Cleveland

Die zoveel jaren hebben geleden

Het verbrijzelde glas vloekte

En toen het brak, sprak het met ons

Er stond: "Hé"

Er stond: «Ik ken je... wat is je naam?

Wat is je naam?"

Nou, ik wou dat ze geen spiegels achter de bar hadden gezet

Omdat ik er niet tegen kan om naar mijn gezicht te kijken

Als ik niet weet waar je bent

En dan vervaagt het gevoel

Maar je zou willen dat het was gebleven?

In de gouden dagen van je te missen

Wat als het leven slechts een moeilijke vergelijking is?

Op een schoolbord in een wetenschapsles voor geesten?

Dan kun je weer leven

Maar je zult uiteindelijk twee keer moeten sterven

Uiteindelijk

Uiteindelijk

O ja

We zullen elkaar weer ontmoeten

We zullen elkaar weer ontmoeten