Breme Fell at Hastings - Show Of Hands

Afar on when we took the field

our spears like stands of pine

the battle weiry shield to shield

we vow to hold the line.

Far to the north we had put to flight

an army twice this size

but marching south 3 days and night

till we heard the Norman cries

Breme fell at hastings

and under bitter skies

pieced by the cruelest blackest reign

the heart of England lies,

the heart of England lies.

In hearth and home and family

we had welcome fires to burn

but they burnt their boats behind them

no hope of safe return.

Now beaten down and broken

we are driven from our homes

and the foreign tongue is spoken now within our Saxon walls.

Breme fell at hastings

and under bitter skies

pieced by the cruelest blackest reign

the heart of England lies,

oh the heart of England lies.

In forest taken by the crown

we hunt our game in fear,

for if we’re found they’ll ride us down

and trap like common deer.

The castle gates their lords hand down

the edict of the king.

Now in every shire and county town

in bondage now we sing.

Breme fell at hastings

and under bitter skies

pieced by the cruelest blackest reign

the heart of England lies.

Breme fell at hastings

and under bitter skies

pieced by the cruelest blackest reign

the heart of England lies,

oh the heart of England lies.

(Saxon)

In de verte toen we het veld betreden

onze speren als tribunes van dennen

het gevecht van schild tot schild

we beloven de lijn vast te houden.

Ver naar het noorden waren we op de vlucht geslagen

een leger dat twee keer zo groot is

maar marcheren naar het zuiden 3 dagen en nacht

totdat we de Normandische kreten hoorden

Breme viel met spoed

en onder bittere luchten

geplaagd door de wreedste, zwartste heerschappij

het hart van Engeland ligt,

het hart van Engeland ligt.

Bij haard en thuis en familie

we hadden welkome vuren om te branden

maar ze verbrandden hun boten achter hen

geen hoop op een veilige terugkeer.

Nu neergeslagen en gebroken

we worden uit onze huizen verdreven

en de vreemde taal wordt nu gesproken binnen onze Saksische muren.

Breme viel met spoed

en onder bittere luchten

geplaagd door de wreedste, zwartste heerschappij

het hart van Engeland ligt,

oh het hart van Engeland ligt.

In het bos ingenomen door de kroon

we jagen op ons wild in angst,

want als we worden gevonden, rijden ze ons neer

en val als gewone herten.

De kasteelpoorten geven hun heren hand naar beneden

het edict van de koning.

Nu in elke graafschap en provinciestad

in slavernij nu zingen we.

Breme viel met spoed

en onder bittere luchten

geplaagd door de wreedste, zwartste heerschappij

het hart van Engeland ligt.

Breme viel met spoed

en onder bittere luchten

geplaagd door de wreedste, zwartste heerschappij

het hart van Engeland ligt,

oh het hart van Engeland ligt.

(Saksisch)