Reynardine - Show Of Hands

One evening as I rambled amongst the springing thyme,

I overheard a young woman conversing with Reynardine.

And her hair was black and her eyes were blue, her mouth as red as wine,

And he smiled as he looked upon her, did this sly bold Reynardine.

And she says, «Young man, be civil, my company forsake,

For to my good opinion I fear you are a rake.»

And he said, «My dear, well I am no rake brought up in Venus' train.

But I’m searching for concealment all from the judge’s men.»

And her cherry cheeks and her ruby lips they lost their former dye,

And she’s fell into his arms there all on the mountain high.

And they hadn’t kissed but once or twice till she came to again,

And it’s modestly she asked him, «Pray tell to me your name.»

«Well, if by chance you ask for me, perhaps you’ll not me find,

I’ll be in my green castle, enquire for Reynardine.»

And it’s day and night she followed him his, teeth so bright did shine.

And he led her over the mountain, did the sly bold Reynardine.

Toen ik op een avond tussen de opkomende tijm wandelde,

Ik hoorde een jonge vrouw praten met Reynardine.

En haar haar was zwart en haar ogen waren blauw, haar mond zo rood als wijn,

En hij glimlachte toen hij naar haar keek, deed deze sluwe stoutmoedige Reynardine.

En ze zegt: «Jongeman, wees beschaafd, mijn bedrijf verlaten,

Want naar mijn goede mening ben ik bang dat je een hark bent.»

En hij zei: «Mijn liefste, nou ik ben geen hark opgevoed in de trein van Venus.

Maar ik ben op zoek naar verhulling voor de mannen van de rechter.»

En haar kersenwangen en haar robijnrode lippen, ze verloren hun vroegere kleurstof,

En ze viel in zijn armen daar allemaal op de hoge berg.

En ze hadden nog maar één of twee keer gezoend tot ze weer bijkwam,

En het is bescheiden dat ze hem vroeg: "Zeg me alsjeblieft je naam."

«Nou, als je toevallig naar mij vraagt, zul je me misschien niet vinden,

Ik zal in mijn groene kasteel zijn, vraag naar Reynardine.»

En het is dag en nacht dat ze hem de zijne volgde, tanden zo helder schenen.

En hij leidde haar over de berg, deed de sluwe stoutmoedige Reynardine.