Someday - Ships Have Sailed

Feel the wind

On your skin as all the branches rattle

Thinking that it’s one big battle

Life feels like a sin

Gazing in

Through a lifetime of conflicted chatter

Heart and soul all bruised and battered

Where can you begin?

And do we really run in parallel?

Because it feels like I’m living someone else’s life

And I think I’ve forgiven those who caused me strife

And I know someday we’ll be gone

But someday might be long

And she sits

In a spot that faces out the window

Face is hidden in a shadow

Fingers on her wrist

Don’t resist

As the clock ticks out the moments slowly

Knowing you are less than holy

Hidden in the mist

And if the hands could just reverse

Could you pull through and break the curse?

Because it feels like I’m living someone else’s life

And I think I’ve forgiven those who caused me strife

And I know someday we’ll be gone

But someday might be long

Feel the wind

On your skin as all the branches rattle

Thinking that it’s one big battle

Where do you begin?

Do we really run in parallel?

Because it feels like I’m living someone else’s life

And I think I’ve forgiven those who caused me strife

And I know someday we’ll be gone

But someday might be long

But someday might be long

But someday might be long

Voel de wind

Op je huid terwijl alle takken rammelen

Denken dat het één grote strijd is

Het leven voelt als een zonde

naar binnen staren

Door een leven van conflicterende chatter

Hart en ziel allemaal gekneusd en gehavend

Waar kun je beginnen?

En lopen we echt parallel?

Omdat het voelt alsof ik het leven van iemand anders leef

En ik denk dat ik degenen heb vergeven die me ruzie hebben gemaakt

En ik weet dat we op een dag weg zullen zijn

Maar op een dag kan het lang duren

En ze zit

Op een plek die uit het raam kijkt

Gezicht is verborgen in een schaduw

Vingers om haar pols

Verzet je niet

Terwijl de klok de momenten langzaam aftikt

Wetende dat je minder dan heilig bent

Verborgen in de mist

En als de wijzers gewoon konden omkeren

Kun je er doorheen komen en de vloek verbreken?

Omdat het voelt alsof ik het leven van iemand anders leef

En ik denk dat ik degenen heb vergeven die me ruzie hebben gemaakt

En ik weet dat we op een dag weg zullen zijn

Maar op een dag kan het lang duren

Voel de wind

Op je huid terwijl alle takken rammelen

Denken dat het één grote strijd is

Waar begin je?

Lopen we echt parallel?

Omdat het voelt alsof ik het leven van iemand anders leef

En ik denk dat ik degenen heb vergeven die me ruzie hebben gemaakt

En ik weet dat we op een dag weg zullen zijn

Maar op een dag kan het lang duren

Maar op een dag kan het lang duren

Maar op een dag kan het lang duren