Полёт нормальный - SharOn

— Первый-первый, приём, как проходит полёт?

— Полёт нормальный

Чтоб запустить этот посыл, мне не нужен инвестор

Прибавляй басы в сырых колонках на полную местность

Взбудоражено приходом Солнце и лица нетрезвых

С утреца закатаны в лучи морозного замеса

И я с улыбкой прочитав на телефоне message

Иду мимо ларьков, где синичьё стреляет мелочь

Кроссовки режут снег, в наушниках играет Garage

Город просыпается, лютый декабрь, холод, damage

Под плотным капюшоном вихрем пролетают фразы

И воспоминания тех дней, что разрывали в мясо

Где вылетая с трассы, было похуй на опасность

Молодость без ярких красок — Скотланд-Ярд без Фантомаса

Где-то на выезде за паровозов, всем похуй: дожди или грозы

Роза на шее и бешеный сектор взрывается вмиг адреналиновой дозой

И сутки коматоза после в никуда отбросив

Снова в гости, в эту колею безбашенных коррозий

Куда меня время забросит?

Тишина в вопросе

Лето, осень, питерские дни, меня разбили оземь

И я нашёл себя в который раз в апофеозе

Чистоты и маргинальности, завис на нервном тросе

Харэ елозить, ведь мгновений не вернуть обратно

Ведь моё сердце и душа есть ядерный реактор

Ты пытаешься его взорвать?

Тогда взрывай эффектно

Как от победы над Манчестером взлетает Энфилд

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я готов лететь, покуда не накроет тень

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я всё ближе, ближе, ближе к этой пустоте

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я готов лететь, покуда не накроет тень

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я всё ближе, ближе, ближе к этой пустоте

Ещё один прыжок за куражом, судьба потерпит

Сквозь тернии на импровизацию ставлю патенты

Пора серьёзным быть, взрослеть, не те приоритеты

Пустил по ветру я, видать, так что не жди ответа

Привет, машина времени, верни меня обратно

Во времена, когда каждый ребёнок мечтал стать космонавтом,

Но я б довёл эту мечту до пьяного инфаркта

И по факту у каждого из нас свой персональный автор

Кто-то от него отдалён.

А кто-то на контактах

И в рядах людей бардак, но выглядит всё элегантно

С высоты пера, что посылает мне несколько строчек

Миллиарды солнечных лучей это и есть его почерк

Порою заморочен я и почти обесточен

Был от поведения друзей и блядских заморочек,

Но я ловил за крылья этот мир безудержных лавин

Что покрывали с ног до головы

И я решил, что это навсегда, уж если говорить: «Пока»

Всем мудакам.

Пойми, братан, меня не взять в прокат

Лучше с концами отпустить, чем дать в ответ пинка

Подкована блоха, значит, у мастера рука легка

Ну, а пока мороз и Солнце чудесного денька

Я всё так же в чёрных кроссах согреваюсь на венках

Иду туда, куда ведёт дорога в облака

Ведь где-то там, наверняка, выход из тупика

— Псих ненормальный!

— Нормальный!

Нормальный!

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я готов лететь, покуда не накроет тень

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я всё ближе, ближе, ближе к этой пустоте

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я готов лететь, покуда не накроет тень

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

И я всё ближе, ближе, ближе к этой пустоте

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

Ну, а пока полёт нормальный, нормальный, нормальный

- Allereerst, allereerst welkom, hoe gaat de vlucht?

— Normale vlucht

Ik heb geen investeerder nodig om dit bericht te verspreiden

Versterk bas in natte luidsprekers voor volledig terrein

Opgewonden door de komst van de zon en de gezichten van de dronkaard

Opgerold in de stralen van ijzig kneden sinds de ochtend

En met een glimlach las ik het bericht op mijn telefoon

Ik loop langs de kraampjes waar de mees kleine dingen schiet

Sneakers snijden sneeuw, Garage speelt in koptelefoons

De stad ontwaakt, woeste december, kou, schade

Onder een strakke kap vliegen zinnen als een wervelwind voorbij

En de herinneringen aan die dagen die in vlees werden verscheurd

Waar het, als je van de baan vloog, een gevaar was om te neuken

Jeugd zonder felle kleuren - Scotland Yard zonder Fantomas

Ergens bij de uitgang achter de locomotieven maakt het niet uit: regen of onweer

Een roos in de nek en een gekke sector explodeert in een oogwenk met een dosis adrenaline

En een dag in coma na nergens te zijn neergestort

Bezoek opnieuw, in dit spoor van roekeloze corrosie

Waar zal de tijd me brengen?

Stilte in een vraag

Zomer, herfst, dagen in St. Petersburg, ik werd tegen de grond geslagen

En ik bevond me weer in de apotheose

Zuiverheid en marginaliteit, hangend aan een zenuwkoord

Haas om te kruipen, want de momenten kunnen niet worden teruggestuurd

Mijn hart en ziel zijn tenslotte een kernreactor

Probeer je het op te blazen?

Blaas dan spectaculair op

Hoe Anfield van start gaat na de overwinning op Manchester

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik ben klaar om te vliegen tot de schaduw bedekt

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik kom steeds dichter, dichter, dichter bij deze leegte

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik ben klaar om te vliegen tot de schaduw bedekt

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik kom steeds dichter, dichter, dichter bij deze leegte

Nog een sprong voor moed, het lot zal lijden

Door de doornen op improvisatie zette ik patenten

Het is tijd om serieus te zijn, volwassen te worden, niet die prioriteiten

Ik liet het aan de wind gaan, zie je, dus wacht niet op een antwoord

Hé tijdmachine, breng me terug

In een tijd waarin elk kind ervan droomde om astronaut te worden,

Maar ik zou deze droom tot een dronken hartaanval brengen

En in feite heeft ieder van ons zijn eigen persoonlijke auteur

Iemand is ver van hem verwijderd.

En er staat iemand op de contacten

En er is een puinhoop in de gelederen van mensen, maar alles ziet er elegant uit

Vanuit de hoogte van de pen die me een paar regels stuurt

Miljarden zonnestralen - dit is zijn handschrift

Soms ben ik in de war en bijna energieloos

Was van het gedrag van vrienden en verdomde problemen,

Maar ik ving deze wereld van ongebreidelde lawines bij de vleugels

Wat was bedekt van top tot teen

En ik besloot dat dit voor altijd is, als je zegt: "Dag"

Aan alle klootzakken.

Begrijp me, maat, ik kan niet gehuurd worden

Het is beter om los te laten dan achterover te leunen

Een vlo is geschoeid, wat betekent dat de hand van de meester licht is

Nou, intussen de vorst en de zon van een heerlijke dag

Ik ben nog steeds aan het opwarmen op kransen in zwarte sneakers

Ik ga waar de weg naar de wolken leidt

Ergens daar is immers zeker een uitweg uit de impasse

"Psychische gek!"

— Normaal!

Normaal!

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik ben klaar om te vliegen tot de schaduw bedekt

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik kom steeds dichter, dichter, dichter bij deze leegte

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik ben klaar om te vliegen tot de schaduw bedekt

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

En ik kom steeds dichter, dichter, dichter bij deze leegte

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal

Nou, voor nu is de vlucht normaal, normaal, normaal