Пески - SharOn

И мы не знали для чего нам это всё было нужно

Ведь отношения — это тот рискованный эксперимент

Где невозможно друг от друга ничего не требовать взамен

Когда затянет жёсткий эндорфиновый замес

Уже никак не успокоить в нас вселившихся демонов

Разум белым ходоком лихорадочно лезет на стену

От ежедневных разбирательств, кто кого кровожадней

В этих типичных мелодрамах — это классика жанра

В припадке ярости, в пламенных глазах сердцеедки

Привычно разожгут желание пойти наперекор

Её привычкам и транжирить свои нервные клетки

На обоюдные предъявы и бессмысленный ор

И вроде всё как у людей, но нихуя не по-людски

Нас поглощают каждый день эти зыбучие пески

Где бесполезно объяснять, и так ничё не объяснив

Многозначительно молчать, пытаясь выбраться из них

Но время завело в тупик — дальнейший спор неуместен

Не фартануло ни в любви, не фартануло ни в мести

Да всем плевать, кто победил — я снова стал неуловим

Среди заблудших половин в этих угарах по-жести

Время завело в тупик — дальнейший спор неуместен

Не фартануло ни в любви, не фартануло ни в мести

Да всем плевать, кто победил — я снова стал неуловим

Среди заблудших половин в этих угарах по-жести

Воспоминания — это разновидность некрофилии

В шкафу скелеты томно ждут, пока меня переклинит

На том моменте, где мы с ней под чёрным солнцем Сатаны

Сплелись тентаклями и космос стал весьма ощутимей,

Но после бури экстаза мы превратили оазис первичной страсти

В болото лицемерия и грязи

Когда распутаю клубок причинно-следственных связей

И вдруг пойму, что ты права — добей меня эвтаназией

Ведь депрессия не убьёт меня за все мои грехи

Скорей прибавит мне того неуловимого шарма

Что мне поможет эти мысли конвертировать в стихи

Контрастировать с этим блядским, корпоративным ландшафтом

И позабыть насколько сильно этот мир презираю

На всё забить и так стремительно взмывать по спирали

Паршивой суке — c’est la vie, и след оставить в сознании

Другой затерянной звезды, что не погрязнет в тщеславии

И мне б найти в себе те силы, что меня здесь удержат

И все текстуры прогрузить в этом тумане безбрежном

Остановилась планета под оглушительный скрежет

И предлагает мне сойти, но я уже сумасшедший

Время завело в тупик — дальнейший спор неуместен

Не фартануло ни в любви, не фартануло ни в мести

Да всем плевать, кто победил — я снова стал неуловим

Среди заблудших половин в этих угарах по-жести

Время завело в тупик — дальнейший спор неуместен

Не фартануло ни в любви, не фартануло ни в мести

Да всем плевать, кто победил — я снова стал неуловим

Среди заблудших половин в этих угарах по-жести

En we wisten niet waarom we het allemaal nodig hadden

Relaties zijn tenslotte dat riskante experiment.

Waar het onmogelijk is om niets van elkaar terug te eisen

Wanneer u de harde endorfine-batch aandraait

Er is geen manier om de demonen te kalmeren die zich in ons hebben gevestigd

De geest is een witte wandelaar die koortsachtig de muur beklimt

Van dagelijkse beproevingen, wie is er bloeddorstig?

In deze typische melodrama's is dit een klassieker van het genre

In een vlaag van woede, in de vurige ogen van een hartenbreker

Ontsteek gewoonlijk het verlangen om tegen de stroom in te gaan

Haar gewoonten en je zenuwcellen verkwisten

Over wederzijdse presentaties en zinloze op

En alles lijkt zo te zijn met mensen, maar verdomd niet menselijk

We worden elke dag verteerd door dit drijfzand

Waar het zinloos is om uit te leggen, zonder iets uit te leggen

Aanzienlijk stil, proberen eruit te komen

Maar de tijd heeft tot een doodlopende weg geleid - verder geschil is ongepast

Had geen geluk in de liefde, had geen geluk in wraak

Ja, het kan niemand schelen wie er heeft gewonnen - ik werd opnieuw ongrijpbaar

Tussen de verloren helften in deze razernij in een blik

De tijd heeft tot een doodlopende weg geleid - verder geschil is ongepast

Had geen geluk in de liefde, had geen geluk in wraak

Ja, het kan niemand schelen wie er heeft gewonnen - ik werd opnieuw ongrijpbaar

Tussen de verloren helften in deze razernij in een blik

Herinneringen zijn een soort necrofilie

In de kast wachten de skeletten loom tot ik ingeklemd word

Op het moment dat we met haar zijn onder de zwarte zon van Satan

Tentakels verstrengelden zich en de ruimte werd heel tastbaar,

Maar na een storm van extase werden we een oase van primaire passie

In het moeras van hypocrisie en vuil

Wanneer ik de wirwar van oorzaak-en-gevolgrelaties ontrafel

En ineens begrijp ik dat je gelijk hebt - maak me af met euthanasie

Want depressie zal me niet doden voor al mijn zonden

Voeg me liever die ongrijpbare charme toe

Wat zal mij helpen deze gedachten om te zetten in poëzie?

In contrast met dit verdomde zakelijke landschap

En vergeet hoeveel ik deze wereld veracht

Om op alles te scoren en zo snel in een spiraal te zweven

Belabberde teef - c'est la vie, en laat een spoor achter in de geest

Nog een verloren ster die zich niet zal wentelen in ijdelheid

En ik zou in mezelf de krachten vinden die me hier zullen houden

En laad alle texturen in deze grenzeloze mist

De planeet stopte onder een oorverdovend geratel

En nodigt me uit om uit te stappen, maar ik ben al gek

De tijd heeft tot een doodlopende weg geleid - verder geschil is ongepast

Had geen geluk in de liefde, had geen geluk in wraak

Ja, het kan niemand schelen wie er heeft gewonnen - ik werd opnieuw ongrijpbaar

Tussen de verloren helften in deze razernij in een blik

De tijd heeft tot een doodlopende weg geleid - verder geschil is ongepast

Had geen geluk in de liefde, had geen geluk in wraak

Ja, het kan niemand schelen wie er heeft gewonnen - ik werd opnieuw ongrijpbaar

Tussen de verloren helften in deze razernij in een blik