Бермуды - SharOn

Мы, рэйверы в жизни такого видали, что порой невозможно уснуть

На контрастах мешая в неверных пропорциях сотни трэшовых движух

И в нашем коктейле вся радость знакомств и желчь абсолютно ненужных разлук

Очарованные поднебесными танцами, разбирающие кабалу

На детали, чтобы после сомкнуться рядами и всеми цветами

Радуги .в бренный поток вакханалий влетали мы, за собой оставляя развалины

Даже если бы знали тогда, для чего это все было надо нам, то

Все равно бы вслепую брели по параболе фатума.(горе от ума)

Больше года я вне радаров, пропадая в своих бермудах

Тратил энергию космоса даром, создавая тем самым редуты

Проблем бытовых и застой мой, особенно в творческом плане был результатом

Отсутствия воли к движению вверх и то что помогало когда то

Мной слито в утиль, среди груд беспонтовых причин я забыл что такое возможность

И в очередной раз, свернув с пути, перелив из пустого в порожнее

Понял что далее только тупик, и поэтому многое скинуто в прошлое

Иссяк вдохновенья источник?

— познание новых — как должное

За неимением двойника, мы тестируем сотни лекарств, и дохнем

В беспощадных депрессняках, дабы вывести вечный кайф, но так

Мы лишь делаем неверный шаг, понимая что его не надо искать

Он в нас — без проблем помещает в себе бесконечность миров и пространств

На веки вечные побыть пустым — моя оптина пустынь

Инфектед машрумс?

дефекты в башне?

— уже не страшно, уже до пизды

Каждый день засыпая, как на пороховой бочке, сложные видел сны

Просыпался и снова застывшим взглядом сверлил потолок, дожидаясь весны

В самых мутных конторах пробивая свой собственный тотал — ни строки за полгода

И более -смертоносное «похуй» больнее по факту итога, в котором

Меня разорвал океан иллюзорных кайфов и развратных богинь,

Но моя лира, ты снова со мною, значит я небезвозвратно погиб

И возможно ты будешь права говоря мне о том что я все проебал

Авантюризма кривая тропа никогда не устанет меня зазывать на приват

Людская молва?

ну, а что, людская молва — на нее с парапета плевал

И хоть все заливай, небо цвета маренго — наврядли отпустит атлант

И я вновь по ту сторону стойки бара, постарев, забил на левак

И за так наливаю всем тем у кого разгорается жизнь и еще не сгоревшим до тла

В карусели мерцающих ламп и наружных реклам, не менявшим расклад

Ощутившим зародыш мечты, но еще не придумавшим план

Wij ravers hebben zulke dingen in ons leven gezien dat het soms onmogelijk is om te slapen

Honderden afvalbewegingen die in verkeerde proporties interfereren met contrasten

En in onze cocktail is er alle vreugde van kennissen en de gal van absoluut onnodige scheidingen

Gefascineerd door hemelse dansen, bondage ontmantelen

Op de details, zodat na het sluiten in rijen en alle kleuren

Regenbogen, we vlogen de sterfelijke stroom van bacchanalia in en lieten ruïnes achter ons

Zelfs als we toen wisten waarom we dit allemaal nodig hadden, dan?

Toch zouden ze blindelings langs de parabool van het lot dwalen (Wee uit de geest)

Al meer dan een jaar ben ik van de radar en verdwijn in mijn bermuda short

Besteed de energie van de ruimte voor niets, en creëerde zo redoutes

Huishoudelijke problemen en mijn stagnatie, vooral in creatieve termen, waren het gevolg van

Gebrek aan wil om omhoog te gaan en wat ooit hielp

Door mij gedumpt, tussen stapels spontane redenen, vergat ik wat een kans is

En nogmaals, het pad afslaan, van leeg naar leeg gieten

Ik realiseerde me dat verder alleen een doodlopende weg is, en daarom wordt er veel in het verleden gegooid

Geen inspiratie meer?

- nieuwe dingen leren - vanzelfsprekend

Bij gebrek aan een dubbel, testen we honderden medicijnen en sterven

In meedogenloze depressies, om de eeuwige buzz naar buiten te brengen, maar ja

We nemen gewoon de verkeerde stap, beseffend dat het niet nodig is om ernaar te zoeken

Hij is in ons - zonder problemen plaatst hij in zichzelf de oneindigheid van werelden en ruimtes

Voor eeuwig leeg zijn is mijn optina van woestijnen

Geïnfecteerde mashrooms?

gebreken in de toren?

- het is niet eng meer, het is al naar de klote

Elke dag in slaap vallen, als op een kruitvat, had complexe dromen

Ik werd wakker en opnieuw met een bevroren blik boorde het plafond, wachtend op de lente

In de meest modderige kantoren, je eigen totaal doorbreken - geen rij voor zes maanden

En hoe dodelijker 'fuck it', des te meer pijn doet het resultaat, waarin

Ik werd verscheurd door een oceaan van illusoire hoogtepunten en verdorven godinnen,

Maar mijn lier, je bent weer bij me, wat betekent dat ik onherstelbaar ben gestorven

En misschien heb je gelijk als je me vertelt dat ik alles verkloot heb

Het kromme pad van het avonturisme zal het nooit beu worden om me uit te nodigen voor privé

Menselijke geruchten?

nou, wat, het gerucht van mensen - hij spuugde op haar vanaf de borstwering

En vul tenminste alles, de lucht heeft de kleur van Marengo - het is onwaarschijnlijk dat Atlantis zal loslaten

En ik weer aan de andere kant van de bar, oud geworden, scoorde op de linkse

En hiervoor stort ik uit aan al diegenen wiens leven in brand staat en die nog niet tot de grond toe zijn afgebrand

In een carrousel van flikkerende lampen en buitenreclame die de uitlijning niet veranderde

De kiem van een droom voelen, maar nog geen plan bedenken