Забастовка Солнца - HORUS, SharOn

И кем бы не клеймили

Слова через мембрану майка мигом покрывают мили

Эти труды не утомили, нутро не врет

Мне говоря, что это все пропрет похлеще сенсимильи

Понятия не возымели, что тут забыли

На забастовку солнца пёр поток автомобилей

И лишь сугробов изобилие придаст величия

Прикрыв всю слякоть, нарядив мой серый Лузервильчик

А я такой трагикомичненький, что просто ё*нуться

Тоска привычно отзовется, в твоем сердце ёкнется

И если кто-то понял все буквально

Его стошнит от моих строчек ведь они зеркальные

Мети метла метелей.

Пока тут ощущаем силы в теле

Отдать вам то, над чем мы так потели

Ведь греет не тепло светила, с ним нас прокатило

А те кто верит в нас.

Так что спасибо им отдельное

Копай словесную руду и не скули по прошлому

Как сука брошенная.

Находи в плохом хорошее

Во временной петле зацикленной, как Уроборос

Сдаваться рано так что выше парус, Хорус

На стекле оконном расцветут узоры

Ежегодный вернисаж

Мы на этом белом фоне иллюзорны

Вместе мы почти пейзаж

Желтою стрелой эпоха пронесётся

пронесётся мимо нас

Мы опять тупим на забастовке солнца

И играем в декаданс

Пелевинщина здесь перетекла в Сорокиновщину

От этих грёбаных метаморфоз не стало проще нам

Анализировать действительность, не потерять бы бдительность

Что не дозволено быку, дозволено Юпитеру

По кабакам и забегаловкам я раздаю

Подобно бравому поэту, свои интервью

Приняв две порции негрони на аперитив

И трансформирую всю злость в чистейший позитив

И даже если мозг застопорит от кризиса идей

Приберегу самоубийство я на самый черный день

Пока за зарешеченным окном свирепствует метель

В маленьком городке бурлит жизнь замечательных людей

Бастует солнце, что укутано снежною бурею

Но в непроглядной ледяной тишине и глуши

Наши глаза горят так ярко, что можно прикуривать

А это значит, что нам хватит сил растормошить

Очередной биток, укрыв его волной ядреных строчек

Для тех кто веет с нами холодом с десяток лет

И ты легко узнаешь мой слегка небрежный почерк

Добавив громкости в колонках и нажав на "Play"

На стекле оконном расцветут узоры

Ежегодный вернисаж

Мы на этом белом фоне иллюзорны

Вместе мы почти пейзаж

Желтою стрелой эпоха пронесётся

пронесётся мимо нас

Мы опять тупим на забастовке солнца

И играем в декаданс

На стекле оконном расцветут узоры

Ежегодный вернисаж

Мы на этом белом фоне иллюзорны

Вместе мы почти пейзаж

Желтою стрелой эпоха пронесётся

пронесётся мимо нас

Мы опять тупим на забастовке солнца

И играем в декаданс

En wie zou niet merken?

Woorden door het membraan van het T-shirt dekken onmiddellijk mijlen

Deze werken zijn niet moe, de binnenkant liegt niet

Me vertellen dat het allemaal erger is dan sensimilla

Ze hadden geen idee wat ze hier vergeten waren

Op de staking van de zon, de stroom van auto's

En alleen de overvloed aan sneeuwbanken zal grootsheid geven

Ik bedekte alle sneeuwbrij, verkleed mijn grijze Loservilchik

En ik ben zo tragikomisch dat het gewoon f*cking is

Melancholie zal gewoonlijk reageren, in je hart zal het een slag overslaan

En als iemand alles letterlijk nam

Hij zal mijn regels beu zijn omdat ze gespiegeld zijn

Veeg de bezem van sneeuwstormen.

Terwijl we hier de kracht in het lichaam voelen

Geef je wat we zo veel zweten

Het is tenslotte niet de hitte van het licht dat opwarmt, het gaf ons een lift

En degenen die in ons geloven.

Dus speciale dank aan hen.

Graaf verbaal erts en zeur niet over het verleden

Als een verlaten teef.

Vind het goede in het slechte

In een tijdlus zoals Ouroboros

Geef je vroeg over, dus zeil hoger, Horus

Patronen zullen bloeien op het vensterglas

Jaarlijkse vernissage

We zijn een illusie op deze witte achtergrond

Samen zijn we bijna een landschap

Het tijdperk zal voorbij vegen met een gele pijl

gaat ons voorbij

We zijn weer dom over de zonnesteek

En we spelen decadentie

Pelevinshchina stroomde hier Sorokinovshchina binnen

Deze verdomde metamorfosen maakten het ons niet makkelijker

Analyseer de realiteit, om de waakzaamheid niet te verliezen

Wat niet is toegestaan ​​voor de stier, is toegestaan ​​voor Jupiter

Ik distribueer naar tavernes en eetgelegenheden

Als een dappere dichter, zijn interviews

Na twee porties negroni te hebben genomen voor een aperitief

En ik transformeer alle woede in het puurste positieve

En zelfs als de hersenen bevriezen van de ideeëncrisis

Ik zal zelfmoord bewaren voor de donkerste dag

Terwijl een sneeuwstorm buiten het getraliede raam raast

Kleine stad vol geweldige mensen

De zon schijnt, die is gehuld in een sneeuwstorm

Maar in de ondoordringbare ijzige stilte en wildernis

Onze ogen branden zo fel dat je een sigaret kunt opsteken

En dit betekent dat we genoeg kracht hebben om op te stoken

Nog een speelbal, die hem bedekt met een golf van krachtige lijnen

Voor wie het tien jaar lang koud met ons heeft gehad

En je kunt mijn ietwat slordige handschrift gemakkelijk herkennen

Door volume in de speakers toe te voegen en op "Play" te klikken

Patronen zullen bloeien op het vensterglas

Jaarlijkse vernissage

We zijn een illusie op deze witte achtergrond

Samen zijn we bijna een landschap

Het tijdperk zal voorbij vegen met een gele pijl

gaat ons voorbij

We zijn weer dom over de zonnesteek

En we spelen decadentie

Patronen zullen bloeien op het vensterglas

Jaarlijkse vernissage

We zijn een illusie op deze witte achtergrond

Samen zijn we bijna een landschap

Het tijdperk zal voorbij vegen met een gele pijl

gaat ons voorbij

We zijn weer dom over de zonnesteek

En we spelen decadentie