Меланхолия - SharOn

Мечты всегда сбываются иначе, чем мы ожидаем

Питер угнетает.

Черный пес — он сам себе хозяин

Антроцитовое небо звезды в кружева сплетая

Краем глаза наблюдает новую жертву на татами

Под названьем моя жизнь, где вместо точки запятая

Строки с битами рождают сплав, когда только светает

Мысли в ударе, дабы воздействовать строго ментально

Огибаю правила, но в меру, чтоб срока не дали

Мойры замотали меня между двумя городами

Я такой же как прежде, режу время, в умат коротаю

Плоды бесконечных скитаний, почерком Рю Мураками

Люди уходят в инвиз, но порой вылетают критами

Кроссы затерты до дыр и помнят тот пропавший след

На знакомой до боли тропе, сокрытой в опавшей листве

По коротый слепо к ней меня несла энергия извне,

Но хорошему приходит конец.

Во славу Сатане

Приход бросал прогибом, но нет, я не любил вас, леди

Пейот тебе в вагину и портал в могилу к Кастанеде

Эй, звезда трагикомедий, who’s your fucking daddy?

После этой love story вновь не верят в сказки дети,

Но ты верила в Икстлан и унеслась, а я болван

И в крематорий памяти сжигаю цепь выбитых преград

Все то, ради чего губил талант и творил бедлам,

Но только пепел знает, что значит сгореть дотла

Споры о личных вещах, пойман с поличным мрачняк

И сложно не вызвать врача, полтосик залит натощак

И это строго финальная часть

Так проще прощать и прощай

Меланхолия — жажда вечного паденья в пропасть,

Но не все так просто, даже там на входе спросят пропуск

Просветление за лавандос купить — да, это нонсенс

Просторы космоса — скорее шаг до невменоза

Для тех, кто не прошарен в жанре гонзо

Я выехал и жду, когда меня поджарит солнце

Под монотонный метроном котлов со ста (?) споткнется

И дернется плевком души в дрожащий социум

Мой свеженький молочный братик с ней забыл надеть гондон

Состав бредет на дно, с моим стремленьем, заодно с желаньем

Под закат пути посадить остатки веры на перо

И с рёвом выблевать себя всего на ветреный перон

Я был свидетелем на свадьбе, был свидетелем похорон своих

Себя же завалив.

-«Вы нахуя все собрались?»

Сюрреализм, причем такой, что не приснился бы Дали

Верните тело мое бренное в загаженный залив

Где белоснежное бурлит и практикуют оккультизм

Друзья бросают пить в надеждах змея победить, себя переродив

Для появления перспектив, или крушения парадигм?

Х*й знает, я один

Dromen komen altijd anders uit dan we verwachten

Peter is depressief.

Zwarte hond - hij is zijn eigen meester

Antracietkleurige hemelsterren in geweven kant

Vanuit zijn ooghoek kijkt hij naar een nieuw slachtoffer op de tatami

Onder de naam van mijn leven, waar in plaats van een komma

Strings met beats zorgen voor fusion als het net aanbreekt

Gedachten in shock om strikt mentaal te beïnvloeden

Ik ga om de regels heen, maar met mate, zodat ze geen deadline geven

Moiras wikkelde me tussen twee steden

Ik ben hetzelfde als voorheen, ik ben mijn tijd aan het verspillen, ik verspil mijn tijd

Fruits of Endless Wandering, in het handschrift van Ryu Murakami

Mensen gaan in onzichtbaarheid, maar soms vliegen ze eruit met crits

Kruisen zijn versleten tot gaten en onthoud dat ontbrekende spoor

Op een pijnlijk vertrouwd pad verborgen in gevallen bladeren

Een korte tijd, blind voor haar, droeg energie van buiten mij,

Maar aan goede dingen komt een einde.

Voor de glorie van Satan

Komen gooide een deflectie, maar nee, ik hield niet van je dame

Peyote in je vagina en een portaal naar het graf naar Castaneda

Hé comedy-ster, wie is je verdomde papa?

Na dit liefdesverhaal geloven kinderen weer niet in sprookjes,

Maar je geloofde in Ixtlan en vertrok, en ik ben een idioot

En in het crematorium van herinnering verbrand ik de ketting van gebroken barrières

Dat alles ter wille waarvan hij talent verpestte en bedlam creëerde,

Maar alleen as weet wat het betekent om tot op de grond af te branden

Argumenten over persoonlijke bezittingen, somber op heterdaad betrapt

En het is moeilijk om geen dokter te bellen, een halve dosis wordt gevuld op een lege maag

En dit is strikt het laatste deel

Het is makkelijker om te vergeven en tot ziens

Melancholie - de dorst naar eeuwige val in de afgrond,

Maar niet alles is zo eenvoudig, ook daar zullen ze bij de ingang om een ​​pasje vragen

Verlichting voor lavandos om te kopen - ja, dit is onzin

De uitgestrektheid van de ruimte is eerder een stap in de richting van neumenose

Voor degenen die niet bekend zijn met het gonzo-genre

Ik ging weg en wacht tot de zon me roostert

Onder de monotone metronoom van ketels zullen honderd (?)

En trillen met het spit van de ziel in de bevende samenleving

Mijn verse melkbroer vergat een condoom met haar om te doen

De compositie dwaalt naar de bodem, met mijn aspiratie, tegelijkertijd met verlangen

Plant onder de zonsondergang van het pad de overblijfselen van het geloof op een pen

En met een brul, braak jezelf op een winderige persoon

Ik was getuige op een bruiloft, ik was getuige van mijn begrafenis

Mezelf overrompeld.

- "Zijn jullie allemaal aan het neuken?"

Surrealisme, en zo dat Dali niet zou hebben gedroomd

Breng mijn sterfelijke lichaam terug naar de rotzooi

Waar sneeuwwitje woedt en het occulte wordt beoefend

Vrienden stoppen met drinken in de hoop de slang te verslaan door zichzelf te regenereren

Voor het ontstaan ​​van perspectieven, of de ineenstorting van paradigma's?

X * d weet dat ik alleen ben