Двадцать восемь - SharOn

Ощущение праздника — это к Шнурову,

Но никак не ко мне — я прошел новый уровень

Странной игры под названием «жизнь»

Дальше будем сложнее и страшнее

Раньше тут было больше надежд (больше!), но они безвозвратно ушли

В уязвимой душе снова найдена брешь (Брешь)

И склоняет к себе фатализм

Этот день как в конец заебашит фрактал, забирает меня в свои сети

За окошком — пиздец, в голове — кавардак и желудок грызёт энергетик (Энергетик)

От роддома до морга тут сотни дорог и я вновь вылетаю на встречку

Повседневный до боли привычный адок, где мне теплый прием обеспечен (Ага!)

Года тут волей-неволей прибавят мне консервативности, но тем не менее

Я не хочу, как грёбанный Эминем не резонировать с нынешним временем,

Но и уподобляться в погрязшей пучине примитивного блядства,

Но с этой материей если живешь, невозможно не соприкасаться

И остатки волос на моей голове временя торопливо превращает в седины

Мне уже не попасть в славный Клуб 27 — я устало бреду к золотой середине

Через тысячи мной переписанных строк в моей маленькой скромной обители

И пусть этот мир омерзителен

Я буду в нём игроком, а не зрителем

И каждый тут хочет оставить след (Оставить след)

Но смысла как не было, так и нет (Так и нет)

Сквозь пепельный сумрак идём на свет (Идём на свет)

Чтоб в нём раствориться и умереть (И умереть!)

И каждый тут хочет оставить след (Оставить след)

Но смысла как не было, так и нет (Так и нет)

Сквозь пепельный сумрак идём на свет (Идём на свет)

Чтоб в нём раствориться и умереть (И умереть!)

Мне сегодня на всё так похуй

Я врублю спешл Дага Стенхопа (Стенхопа)

Широко улыбнусь, полечу Петербург и набью его рожу на ногу

Дабы не забыть, что сказать оказавшись один на один перед Богом

Ведь наши грехи — это всё, что в нас есть интересного — слышишь, унылый уёбок?

И пускай то, чем я занимаюсь не схавают массы в глобальных масштабах — я гну

свою линию

На контрастах от резких подъемов до лютых зашкваров

Конвертирую мысли и жизненный опыт в музон, и я так заморочен над этим

Мне 28, меня молодым назовут только в случае собственной смерти

А умру я на рейве или на сцене, или на рейве на сцене

Чуда не будет — бессмертным не стану

Если честно — вообще поебать, порхаю по минным полям для достижения призрачных

целей

Если я подорвусь слишком рано, братишка, не парься и спишу на не фарт

И каждый тут хочет оставить след (Оставить след)

Но смысла как не было, так и нет (Так и нет)

Сквозь пепельный сумрак идём на свет (Идём на свет)

Чтоб в нём раствориться и умереть (И умереть!)

И каждый тут хочет оставить след (Оставить след)

Но смысла как не было, так и нет (Так и нет)

Сквозь пепельный сумрак идём на свет (Идём на свет)

Чтоб в нём раствориться и умереть (И умереть!)

Чтоб в нём раствориться и умереть

Het gevoel van vakantie is naar Shnurov,

Maar niet voor mij - ik ben geslaagd voor een nieuw niveau

Vreemd spel genaamd "leven"

Verder zullen we moeilijker en enger zijn

Vroeger was hier meer hoop (meer!), maar die is onherstelbaar vervlogen

Weer een gat gevonden in een kwetsbare ziel (Gap)

En neigt naar fatalisme

Deze dag, alsof aan het einde de fractal zal verknoeien, me in zijn netwerken zal opnemen

Achter het raam - naar de klote, in het hoofd - een puinhoop en de maag knaagt aan de power engineer (Energetik)

Er zijn honderden wegen van de kraamkliniek naar het mortuarium, en ik vlieg weer de tegemoetkomende baan in

Elke dag pijnlijk bekende hel, waar ik een warm welkom word gegeven (Yeah!)

Jaren hier dragen willekeurig bij aan mijn conservatisme, maar toch

Ik wil niet dat Eminem verdomme niet resoneert met de huidige tijd,

Maar ook om te worden als in de modderige afgrond van primitieve hoererij,

Maar als je met deze kwestie leeft, is het onmogelijk om niet in contact te komen

En de tijd verandert haastig de haarresten op mijn hoofd in grijze haren

Ik kan niet langer in de glorieuze Club 27 komen - ik ben vermoeid ijlend naar de gulden middenweg

Door duizenden regels heb ik gekopieerd in mijn kleine nederige verblijfplaats

En laat deze wereld walgelijk zijn

Ik zal er een speler in zijn, geen toeschouwer

En iedereen hier wil een merkteken achterlaten (laat een merkteken achter)

Maar het was niet logisch, dus het doet het niet (dus het doet het niet)

Door de asgrauwe schemering gaan we naar het licht (We gaan naar het licht)

Om erin op te lossen en te sterven (En te sterven!)

En iedereen hier wil een merkteken achterlaten (laat een merkteken achter)

Maar het was niet logisch, dus het doet het niet (dus het doet het niet)

Door de asgrauwe schemering gaan we naar het licht (We gaan naar het licht)

Om erin op te lossen en te sterven (En te sterven!)

Ik geef geen fuck om alles vandaag

Ik zet de speciale Doug Stanhope aan (Stanhope)

Ik zal breed glimlachen, naar Petersburg vliegen en zijn gezicht op zijn been proppen

Om niet te vergeten wat je moet zeggen als je één op één voor God staat

Per slot van rekening zijn onze zonden het enige dat interessant in ons is - hoor je, saaie klootzak?

En laat wat ik niet in beslag neem door de massa op wereldschaal - ik buig

jouw lijn

Over contrasten van scherpe stijgingen tot felle deining

Gedachten en levenservaring omzetten in Mouzon, en ik ben er zo in de war over

Ik ben 28, ze zullen me alleen jong noemen in het geval van mijn eigen dood

En ik zal sterven op een rave of op een podium, of op een rave op een podium

Er zal geen wonder zijn - ik zal niet onsterfelijk worden

Om eerlijk te zijn, kan het me helemaal niets schelen, fladderend door mijnenvelden om spookachtig te worden

doelen

Als ik te snel ontploft, broeder, maak je geen zorgen en ik schrijf het af

En iedereen hier wil een merkteken achterlaten (laat een merkteken achter)

Maar het was niet logisch, dus het doet het niet (dus het doet het niet)

Door de asgrauwe schemering gaan we naar het licht (We gaan naar het licht)

Om erin op te lossen en te sterven (En te sterven!)

En iedereen hier wil een merkteken achterlaten (laat een merkteken achter)

Maar het was niet logisch, dus het doet het niet (dus het doet het niet)

Door de asgrauwe schemering gaan we naar het licht (We gaan naar het licht)

Om erin op te lossen en te sterven (En te sterven!)

Om erin op te lossen en te sterven