Carrollton - Shane Alexander

In Carrollton, when the sun goes down

The lights turn on inside and the secrets seem to come to life and flicker

In the eyes of those who hold them close, who’ll never let them go

Those who pray that they will somehow be forgiven

And they sing, «Angels, forgive us please, we’ve turned our backs on family

and it ain’t like it’s supposed to be.

So hear our prayers and put our souls at ease»

Behind the smiles and bloodshot eyes is something dark and cold like ice

That never warms, even in July it’s winter

The past is dressed in Sunday clothes, in pictures frames in dusty rows

and put in rooms where no one goes to see them

And they sing, «Angels, forgive us please,

we ain’t got much as you can see.

But, we’ve turned our backs on family.

So hear our prayers and put our souls at ease»

Oh please

We’ve tried so hard to live good lives,

to tell the truth, to love our wives

But the darkness holds those ancient lies and a wicked

pain that never ever dies

In Carrollton, when the sun goes down

The lights turn on inside and the secrets seem to come to life and flicker

In Carrollton, when the sun goes down

In Carrollton, when the sun goes down, down

In Carrollton, als de zon ondergaat

Binnen gaan de lichten aan en de geheimen lijken tot leven te komen en te flikkeren

In de ogen van degenen die ze dicht bij zich houden, die ze nooit zullen laten gaan

Degenen die bidden dat ze op de een of andere manier vergeven zullen worden

En ze zingen: "Engelen, vergeef ons alstublieft, we hebben onze familie de rug toegekeerd"

en het is niet zoals het hoort te zijn.

Dus hoor onze gebeden en stel onze zielen gerust»

Achter de glimlach en bloeddoorlopen ogen is iets donkers en kouds als ijs

Dat wordt nooit warmer, zelfs niet in juli is het winter

Het verleden is gekleed in zondagse kleding, in fotolijstjes in stoffige rijen

en zet ze in kamers waar niemand ze gaat zien

En ze zingen: "Engelen, vergeef ons alstublieft,

we hebben niet veel zoals je kunt zien.

Maar we hebben ons gezin de rug toegekeerd.

Dus hoor onze gebeden en stel onze zielen gerust»

Kom op

We hebben zo hard geprobeerd om een ​​goed leven te leiden,

om de waarheid te vertellen, om van onze vrouwen te houden

Maar de duisternis houdt die oude leugens en een slechte

pijn die nooit overgaat

In Carrollton, als de zon ondergaat

Binnen gaan de lichten aan en de geheimen lijken tot leven te komen en te flikkeren

In Carrollton, als de zon ondergaat

In Carrollton, als de zon ondergaat, gaat onder