Я устала - Sevara Nazarkhan

Я устала от этой игры,

Продвигаться вперёд по кругу,

Если старые сказки стары,

То не будем читать их друг другу.

Глядя в битое зеркало луж

Я себя разглядеть в нём я пыталась,

То, что будет весна — это чушь,

Будет снега весеннего талость.

Будут свечи гореть до утра,

Звёзды в лунной воде отражаться.

Занавескою злые ветра,

В вальсе осени будут сражаться.

И посыпятся листьями дни,

Одинокое замкнутость круга,

Ничего за ним и внутри,

Только лишь пустота друг друга.

Я устала от этой игры,

Продвигаться вперёд по кругу,

Если старые сказки стары,

То не будем читать их друг другу.

Глядя в битое зеркало луж

Я себя разглядеть в нём я пыталась,

То, что будет весна — это чушь,

Будет снега весеннего талость.

Будут свечи гореть до утра,

Звёзды в лунной воде отражаться.

Занавескою злые ветра,

В вальсе осени будут сражаться.

Ik ben dit spel zat

Vooruit bewegen in een cirkel

Als de oude verhalen oud zijn?

We lezen ze niet aan elkaar voor.

In een kapotte plasspiegel kijken

Ik probeerde mezelf in hem te zien,

Dat er lente komt is onzin,

Er komt lentesneeuw.

De kaarsen zullen branden tot de ochtend

De sterren worden weerspiegeld in het maanwater.

Gordijn kwade winden

In de wals van de herfst zullen ze vechten.

En de dagen zullen besprenkeld zijn met bladeren,

Eenzame afsluiting van de cirkel,

Niets achter hem en binnen

Gewoon de leegte van elkaar.

Ik ben dit spel zat

Vooruit bewegen in een cirkel

Als de oude verhalen oud zijn?

We lezen ze niet aan elkaar voor.

In een kapotte plasspiegel kijken

Ik probeerde mezelf in hem te zien,

Dat er lente komt is onzin,

Er komt lentesneeuw.

De kaarsen zullen branden tot de ochtend

De sterren worden weerspiegeld in het maanwater.

Gordijn kwade winden

In de wals van de herfst zullen ze vechten.