Дети Москвы - Серёга

Минуточку внимания, извините за опоздание, спасибо за понимание!

Дамы и гопода!

Перед вами как всегда!

Специально и феноменально, эксклюзивно-скандально,

Нет соло из Осло, не дуэт от Моссовета,

Не трио из Рио, не квартет и не квинтет,

И не сикстет, тоже нет,

А просто столичные бродячие куплетисты исполнят свои куплеты,

Во время шоу просьба вести себя хорошо,

Дамы и господа, сохраняйте вашу бижутерию!

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами с грустными глазами.

А кому-то песни петь, а кому-то слушать,

Гражданин, товарищ, барин, слышишь, дай нам на покушать.

Не ходите мимо нас, господа приличные,

Мы же тоже жрать хотим и нам нужны наличные.

дядя коммерсант, постой, сжалься над сироткой,

Покати копейкой медной, нам на хлеб и водку.

Если денег не даёшь, так хоть цыгаркой угости,

эх, подайте, Христа ради, Господи, спаси-прости.

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами

С грустными глазами…

Дети Москвы, Дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Дети Москвы, дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Между небом и землёй поросёнок рылся

И нечаянно хвостом к небу прицепился,

Граждане прохожие, кидайте свои рублички,

А мы на эти рублички пойдём и купим бублички.

Купим себе бублички, булочки да калачи,

Дяденька, не тронь бродягу, палочкой не колоти.

Не гони нас с улицы, мы ж тут обездомились,

Жаль нет паспорта у нас, а то бы познакомились.

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами

С грустными глазами…

Дети Москвы, Дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Дети Москвы, дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Не родили бы меня на свет мать моя с отцом,

Разве стал бы я тогда беспризорным сорванцом?

Не пошёл бы воровать я по карманам медяки.

И Не стал бы получать я от прохожих тумаки.

Я б не стал курить и пить, да по улицам просить,

Я бы в школу записался, чтобы грамоту учить,

Выучил бы грамоту я, да науки всякие

И забыл бы навсегда про деньки босяцкие.

Wacht even, sorry voor de vertraging, bedankt voor het begrip!

Dames en heren!

Zoals altijd voor u!

Bijzonder en fenomenaal, exclusief en schandalig,

Geen solo uit Oslo, geen duet van de Moskouse gemeenteraad,

Geen trio uit Rio, geen kwartet of kwintet,

En geen sixtet, ook niet,

En alleen grootstedelijke zwervende coupletisten zullen hun coupletten uitvoeren,

Gedraag je tijdens de show goed,

Dames en heren, bewaar uw sieraden!

Tussen hemel en aarde staat onder de wolken

Stadssteen grote witte steen

Daar is het asfalt lange tijd met blote voeten met droevige ogen geveegd.

En voor iemand om liedjes te zingen, en voor iemand om te luisteren,

Burger, kameraad, heer, hoort u, geef ons iets te eten.

Loop ons niet voorbij, fatsoenlijke heren,

We willen ook eten en we hebben contant geld nodig.

oom koopman, wacht, heb medelijden met de wees,

Rol een koperen cent voor ons brood en wodka.

Als je geen geld geeft, trakteer me dan op een sigaret,

Oh, geef me, in godsnaam, Heer, red me, vergeef me.

Tussen hemel en aarde staat onder de wolken

Stadssteen grote witte steen

Daar is het asfalt lange tijd met blote voeten geveegd.

Met droevige ogen...

Kinderen van Moskou, Kinderen van Moskou.

En onze pijn is om zo'n lot te leven.

Kinderen van Moskou, kinderen van Moskou.

En onze pijn is om zo'n lot te leven.

Tussen hemel en aarde rommelde een varken

En per ongeluk klampte zich vast aan de lucht met zijn staart,

Burgers voorbijgangers, gooi je roebels,

En we gaan voor deze roebels en kopen bagels.

We zullen bagels, broodjes en kalachi kopen,

Oom, raak de zwerver niet aan, prik niet met een stok.

Rij ons niet van de straat, we zijn hier dakloos,

Jammer dat we geen paspoort hebben, anders hadden we elkaar ontmoet.

Tussen hemel en aarde staat onder de wolken

Stadssteen grote witte steen

Daar is het asfalt lange tijd met blote voeten geveegd.

Met droevige ogen...

Kinderen van Moskou, Kinderen van Moskou.

En onze pijn is om zo'n lot te leven.

Kinderen van Moskou, kinderen van Moskou.

En onze pijn is om zo'n lot te leven.

Mijn moeder en vader zouden mij niet hebben gebaard,

Zou ik dan een dakloze tomboy worden?

Ik zou geen kopers uit mijn zakken gaan stelen.

En ik zou geen handboeien krijgen van voorbijgangers.

Ik zou niet roken en drinken, maar op straat bedelen,

Ik zou naar school gaan om te leren lezen en schrijven,

Ik zou hebben leren lezen en schrijven, en allerlei wetenschappen

En ik zou de dagen op blote voeten voor altijd vergeten.