Корабли - Серёга

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

Куда уходит время, кто расскажет мне по пунктам?

Куда уходят годы, куда бегут секунды?

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

Куда уходят друзья?

Они уходят рано

Кровь не вино, так от чего-же снова бродят раны

Я ясно помню тот день, когда похоронил Натана

Уже прошло 5 лет и на его могиле травы

2002 вобще был урожайным на потери

Покойся с миром Беня, и если можешь прости

В тот день, когда, на твои глаза упала тень

Все были, только я не попал к тебе один

Я вспоминаю день, когда ушла она

И проклинаю тот день, когда нашла меня

Пора прощаться, оба были в этом солидарны

2002 Декабрь, листаю календарь йоу

С тех пор, как оставил я город

Где я только не был

Я сжег все письма и фото и развеял пепел

Мне было трудно, но я забыл ее лицо

2007 листаю календарь, вот и всё

Куда уходит время, кто расскажет мне по пунктам?

Куда уходят годы, куда бегут секунды?

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

Куда уходит время, кто расскажет мне по пунктам?

Куда уходят годы, куда бегут секунды?

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

Я не был дома, вот наверно уже год

Отель-вокзал, вокзал-отель-аэропорт

Я не могу иначе, я не могу иначе

Я знаю по ночам мама плачет, мама плачет

Листаю календарь 80тых вот на чп, они с отцом и мы с братом

Все хорошо, еще до перестройки

СССР и залитая солнцем новостройка

Она всегда мечтала, что бы я стал большим

Она гордится мной, я её первый сын

Я стал большим, жизнь удалась не плохо

Прошло всеголишь 30 лет и прошла эпоха

Пылятся наши фото пожелтели наши днишки

И где сейчас мальчишки?

Мама твои мальчишки

Я этот текст пишу, уже над Аризоной

Я вижу мачты наших кораблей на горизонте

Куда уходит время, кто расскажет мне по пунктам?

Куда уходят годы, куда бегут секунды?

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

Куда уходит время, кто расскажет мне по пунктам?

Куда уходят годы, куда бегут секунды?

Куда уходят корабли, покидая гавань?

Куда уходят те кто их провожают плавать?

плава плава плавать

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

Waar blijft de tijd, wie vertelt het me punt voor punt?

Waar zijn de jaren, waar zijn de seconden?

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

Waar gaan vrienden heen?

Ze vertrekken vroeg

Bloed is geen wijn, dus uit welke wonden dwalen weer

Ik herinner me nog goed de dag dat ik Nathan begroef

Het is 5 jaar geleden en gras op zijn graf

2002 was gewoon vruchtbaar voor verliezen

Rust zacht Benya, en als je kunt vergeven

Op de dag dat er een schaduw op je ogen viel

Iedereen was er, alleen ben ik niet alleen bij jou gekomen

Ik herinner me de dag dat ze wegging

En ik vervloek de dag dat je me vond

Het is tijd om afscheid te nemen, beiden waren solidair

2002 December, blader door de kalender yo

Sinds ik de stad verliet

Waar ik niet ben geweest

Ik heb alle brieven en foto's verbrand en de as verstrooid

Het was moeilijk voor mij, maar ik vergat haar gezicht

2007 door de kalender bladeren, dat is alles

Waar blijft de tijd, wie vertelt het me punt voor punt?

Waar zijn de jaren, waar zijn de seconden?

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

Waar blijft de tijd, wie vertelt het me punt voor punt?

Waar zijn de jaren, waar zijn de seconden?

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

Ik ben niet thuis geweest, het is waarschijnlijk een jaar geleden

Hotel-station, station-hotel-luchthaven

Ik kan niet anders, ik kan niet anders

Ik weet dat mama 's nachts huilt, mama huilt

Ik blader door de kalender van de jaren 80 hier over de noodtoestand, hij en zijn vader en ik en mijn broer

Alles is in orde, zelfs vóór de perestrojka

De USSR en de zonovergoten nieuwbouw

Ze droomde altijd dat ik groot zou worden

Ze is trots op me, ik ben haar eerste zoon

Ik werd groot, het leven was niet slecht

Er zijn slechts 30 jaar verstreken en er is een tijdperk verstreken

Onze foto's liggen te verstoffen, onze billen zijn geel geworden

En waar zijn de jongens nu?

Mama je jongens

Ik ben deze tekst aan het schrijven, al boven Arizona

Ik zie de masten van onze schepen aan de horizon

Waar blijft de tijd, wie vertelt het me punt voor punt?

Waar zijn de jaren, waar zijn de seconden?

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

Waar blijft de tijd, wie vertelt het me punt voor punt?

Waar zijn de jaren, waar zijn de seconden?

Waar gaan schepen heen als ze de haven verlaten?

Waar gaan degenen die hen begeleiden om te zwemmen heen?

zwemmen zwemmen zwemmen