Tú, mi bella - Sergio Dalma

La belleza no es el sol, no mi amor

la belleza es tu mirada y la luz de tus pupilas

la belleza no es la voz, no mi amor

la belleza son tus labios y la paz de tu sonrisa

la belleza es encontrarte en los pasillos de mi alma

me recorres despacito y vas llegando al corazón para darme vida

(Estribillo)

Tu mi bella tu

tu mi enamorada

tu la que me cubres de color

tu la dueña de mis cosas

la que me guarda el corazón

contigo ya no entiendo los renglones torcidos

no esquivo mi destino porque sé que estaré contigo

Tu mi bella tu

tu mi enamorada

tu la que desata esta pasión

ya no quiero un mundo sin ti

ni lluvia que me moje tan solo a mi

de pronto me sorprendo buscando tu cuerpo,

y se que la belleza existe porque te tengo, te tengo

La belleza no es la flor, no mi amor

la belleza son tus manos entregando las caricias

la belleza no es de dos, no mi amor

la belleza solo tuya, aunque luego la hagas mía

la belleza es encontrarte casi a tientas y a escondidas

y descubrir que existes siempre aquí en este corazón

para darme vida…

(Estribillo)

Tu mi bella tu

tu mi enamorada

tu la que me cubres de color

tu la dueña de mis cosas, la que me guarda el corazón

contigo ya no entiendo los renglones torcidos

ni esquivo mi destino porque sé que estaré contigo

Tu mi bella tu

tu mi enamorada

tu la que desata esta pasión

ya no quiero un mundo sin ti

ni lluvia que me moje tan solo a mi

de pronto me sorprendo buscando tu cuerpo,

y sé que la belleza existe porque te quiero,

te quiero, te quiero

Tu mi bella tu

tu mi enamorada

tu la que me cubres de color

tu la dueña de mis cosas, la que me guarda el corazón

contigo ya no entiendo los renglones torcidos

ni esquivo mi destino porque sé que estaré contigo

Schoonheid is niet de zon, niet mijn liefde

schoonheid is je blik en het licht van je pupillen

schoonheid is niet de stem, niet mijn liefde

schoonheid zijn je lippen en de vrede van je glimlach

schoonheid is jou vinden in de wandelgangen van mijn ziel

je loopt langzaam door me heen en je bereikt mijn hart om me leven te geven

(Refrein)

jij mijn mooie jij

jij mijn minnaar

jij degene die me bedekt met kleur

jij de eigenaar van mijn spullen

degene die mijn hart bewaart

bij jou begrijp ik de kromme lijnen niet meer

Ik ontwijk mijn lot niet omdat ik weet dat ik bij je zal zijn

jij mijn mooie jij

jij mijn minnaar

jij degene die deze passie loslaat

Ik wil geen wereld meer zonder jou

noch regen die me alleen maar nat maakt

Plotseling merk ik dat ik op zoek ben naar je lichaam,

en ik weet dat schoonheid bestaat omdat ik jou heb, ik heb jou

Schoonheid is niet de bloem, niet mijn liefde

schoonheid zijn je handen die liefkozingen geven

schoonheid is niet van twee, niet mijn liefde

de schoonheid alleen van jou, hoewel je het later van mij maakt

schoonheid is jezelf bijna betasten en stiekem

en ontdek dat je altijd hier in dit hart bestaat

om mij het leven te geven...

(Refrein)

jij mijn mooie jij

jij mijn minnaar

jij degene die me bedekt met kleur

jij de eigenaar van mijn spullen, degene die mijn hart bewaart

bij jou begrijp ik de kromme lijnen niet meer

noch ontwijk ik mijn lot omdat ik weet dat ik bij je zal zijn

jij mijn mooie jij

jij mijn minnaar

jij degene die deze passie loslaat

Ik wil geen wereld meer zonder jou

noch regen die me alleen maar nat maakt

Plotseling merk ik dat ik op zoek ben naar je lichaam,

en ik weet dat schoonheid bestaat omdat ik van je hou,

ik hou van jou Ik hou van jou

jij mijn mooie jij

jij mijn minnaar

jij degene die me bedekt met kleur

jij de eigenaar van mijn spullen, degene die mijn hart bewaart

bij jou begrijp ik de kromme lijnen niet meer

noch ontwijk ik mijn lot omdat ik weet dat ik bij je zal zijn