Galilea - Sergio Dalma

Vestida de rojo, en punto a las diez

Podré conocerte al fondo del bar

Después de escribirnos quince cartas al mes

En tu última carta por fin, una cita a ciegas

Frente al espejo no me veo tan guapo

Te he dicho que soy un poquito más alto

Y sé que tu nombre no es Galilea

Si guapa, si fea, a mi me da igual

Galilea

Que fortuna la mía

He quedado contigo

Con la chica más dulce, mi amiga por vía postal

Galilea

Que fortuna la mía

Voy a verte de veras

Y por fin conocer tu mirada y tu nombre real

La marea

Me está subiendo fuerte por la espalda

No me falles las cosas buenas pasan sólo una vez

No, no… eh

Un hueco vacío en el fondo del bar

Unos nervios a tope y que suenan las diez

La puerta se abre y una sombra me mira

Es ella, no es ella, lo sé, no lo sé

Galilea

Galilea…

No, no… eh

Gekleed in rood, scherp op tien

Ik kan je ontmoeten aan de achterkant van de bar

Na ons vijftien brieven per maand te hebben geschreven

In je laatste brief eindelijk een blind date

Voor de spiegel zie ik er niet zo knap uit

Ik zei toch dat ik een beetje groter ben

En ik weet dat je naam niet Galilea is

Ja mooi, ja lelijk, het kan me niet schelen

Galilea

wat een fortuin mijn

Ik ben bij je gebleven

Met het liefste meisje, mijn vriend per post

Galilea

wat een fortuin mijn

Ik ga je in het echt zien

En leer eindelijk je uiterlijk en je echte naam kennen

getij

Het komt hard op mijn rug

Stel me niet teleur, goede dingen gebeuren maar één keer

Nee, nee... huh

Een leeg gat achter in de bar

Wat zenuwen op de top en het klinkt tien uur

De deur gaat open en een schaduw kijkt me aan

Zij is het, zij is het niet, ik weet het, ik weet het niet

Galilea

Galilea…

Nee, nee... huh