Febrero - Sergio Dalma

Ya eres mayor

Lo sabe la gente

Tu cuerpo de niña de pronto crece

Y tu pastel

De nata inocente

Ya tiene por fin trece velas, trece

Hoy ya puedes ver

En el espejo a una mujer

No te entiende mamá

Papá no te entiende

No puedes contarles lo que tu sientes

Tu habitación

Es tu castillo

Y cierras la puerta con el pestillo

Hoy ya puedes ver

En el espejo a una mujer

Tú… estás enamorada

Sólo lo sabes tú

Y nadie sabe nada

Tu amor lo entiendes sólo tú

A solas con la almohada

A solas con tu nueva piel

Pensando solo en él

Él, que te cayó genial

Y te dio un beso por sorpresa en un portal

Febrero, febrero

Tu cuerpo crece y empieza tu novela

Febrero

Ya tienes trece

Ya tienes trece velas

Tienes problemas

No entiendes nada

La vida es un poquito demasiado rara

Pero tranquila, tú relajada

Que luego de, pronto todo se aclara

Hoy ya puedes ver

En el espejo a una mujer

jij bent ouder

mensen weten

Je meisjesachtige lichaam groeit plotseling

en jouw taart

onschuldig geboren

Je hebt eindelijk dertien kaarsen, dertien

vandaag kun je zien

In de spiegel een vrouw

Mam begrijpt je niet

Papa begrijpt je niet

Je kunt ze niet vertellen wat je voelt

Jouw kamer

het is jouw kasteel

En je sluit de deur met de klink

vandaag kun je zien

In de spiegel een vrouw

Je bent verliefd

Alleen jij weet het

en niemand weet iets

Je liefde wordt alleen door jou begrepen

Alleen met het kussen

Alleen met je nieuwe huid

alleen aan hem denken

Hij, je vond het geweldig

En hij gaf je een verrassingskus in een deuropening

februari, februari

Je lichaam groeit en je roman begint

Februari

je bent al dertien

Je hebt al dertien kaarsen

Je hebt problemen

Je begrijpt er niets van

Het leven is een beetje te raar

Maar kalm, jij ontspannen

Daarna wordt alles snel duidelijk

vandaag kun je zien

In de spiegel een vrouw