Школьные годы - Сергей Сухачёв, Леонид Телешев

Прозвенел звонок тогда, будто раз и навсегда,

Наши школьные года тают без следа.

А помнишь, девочка была, что меня с ума свела,

В памяти оставила, белых два крыла.

Эти наши школьные года,

Не забудем мы их никогда

Беззаботно жили мы тогда,

В наши школьные года.

А потом пойдёт дней череда,

Понесут куда-то поезда.

Сквозь туманы, вьюги, холода

Нас из детства навсегда.

Словно птицы из гнезда улетают навсегда

Наши школьные года, как осколки льда.

И порой зовёт туда сердце щемит — вот беда

К сожаленью никогда не прийти сюда

Эти наши школьные года

Toen ging de bel, alsof het voor eens en altijd was,

Onze schooljaren smelten spoorloos weg.

Weet je nog dat er een meisje was dat me gek maakte,

Ik liet in mijn geheugen twee witte vleugels achter.

Dit zijn onze schooljaren,

We zullen ze nooit vergeten

We leefden toen zorgeloos

In onze schooljaren.

En dan zal een reeks van dagen gaan,

Treinen zullen ergens worden vervoerd.

Door mist, sneeuwstormen, kou

Wij van kinds af aan voor altijd.

Zoals vogels uit het nest voor altijd wegvliegen

Onze schooljaren zijn als stukjes ijs.

En soms belt hij daar, zijn hart doet pijn - dat is het probleem

Kom hier helaas nooit

Dit zijn onze schooljaren