Зомби - Сергей Наговицын

Кто ждёт, когда пройдёт час пик и зажгутся вновь фонари,

Для кого слово цепь и слово свет равносильно слову «умри».

Кто с трёхдневной пылью в глазах и лицом цвета «мокрый асфальт»

И знает толк в речах и взглядах юных дам.

Припев:

Это — Зомби, мой приятель Зомби.

Он почти что эстет.

Зомби, он временами может быть даже где-то поэт.

Он не дурак и не жлоб.

Зомби, друг мой Зомби, весёлый парень с улицы «Гоп».

Кто страх наводит на жильцов, глядя в окна шикарных домов,

И кому наплевать на закон и на окрики бравых свистков?

Кто протыкает колёса машин и от счастья вот-вот заревёт,

И каждый вечер кто, сливаясь с тёмным углом,

Наводит жуть на людей, хватает дев за подол.

Припев:

Это — Зомби, мой приятель Зомби.

Он почти что эстет.

Зомби, он временами может быть даже где-то поэт.

Он не дурак и не жлоб.

Зомби, друг мой Зомби, весёлый парень с улицы «Гоп».

Die wacht tot de spits voorbij is en de lantaarns weer gaan branden,

Voor wie het woord ketting en het woord licht equivalent zijn aan het woord 'sterven'.

Die met drie dagen stof in zijn ogen en een gezicht in de kleur van "nat asfalt"

En hij weet veel over de toespraken en looks van jonge dames.

Refrein:

Dit is Zombie, mijn vriend Zombie.

Hij is bijna een estheet.

Een zombie, soms zelfs een dichter.

Hij is geen dwaas en geen redneck.

Zombie, mijn vriend Zombie, een vrolijke jongen uit Gop Street.

Die angst inboezemt bij de bewoners, kijkend door de ramen van chique huizen,

En wie geeft er iets om de wet en de kreten van galante fluitjes?

Die de wielen van auto's doorboort en op het punt staat te brullen van geluk,

En elke avond die, versmeltend met een donkere hoek,

Brengt mensen afschuw, grijpt de meisjes bij de zoom.

Refrein:

Dit is Zombie, mijn vriend Zombie.

Hij is bijna een estheet.

Een zombie, soms zelfs een dichter.

Hij is geen dwaas en geen redneck.

Zombie, mijn vriend Zombie, een vrolijke jongen uit Gop Street.