Одноклассники - Сергей Наговицын

Я надел цветной атлас, шапочку осеннюю,

И потопал в первый раз с дочкой в школу среднюю.

Помутнели от дождя на асфальте классики,

Ведь когда-то у меня были одноклассники.

Припев:

Ой, разбросаю фантики на пустой тарелочке

Где ж вы, мои бантики, ласковые девочки.

Помню я, как каждый раз, без всякого смущения

За косички дёргал вас на уроке пения.

А потом, как славных дам, ну, кроме воскресения,

Разводил вас по домам с кучкою портфельною.

Припев:

Ой, разбросаю фантики на пустой тарелочке

Где ж вы, мои бантики, ласковые девочки..

На руке блестит кольцо и жена не первая,

Эх, крутнуть бы колесо школьного пропеллера.

Не укрыться от судьбы, старость жмёт в стороночку,

А я всё не могу забыть Катю, Аню, Томочку.

Припев:

Ой, разбросаю фантики на пустой тарелочке

Где ж вы, мои бантики, ласковые девочки.

Ik zette een gekleurd satijn op, een herfsthoed,

En ik stampte voor het eerst met mijn dochter naar de middelbare school.

Bewolkt van de regen op het asfalt van de klassiekers,

Ik had tenslotte ooit klasgenoten.

Refrein:

Oh, ik zal snoeppapiertjes op een leeg bord strooien

Waar zijn jullie, mijn strikken, aanhankelijke meisjes.

Ik herinner me hoe elke keer, zonder enige schaamte

Ik heb aan je staartjes getrokken tijdens een zangles.

En dan, als glorieuze dames, nou, behalve op zondag,

Hij nam je mee naar huis met een handvol aktetassen.

Refrein:

Oh, ik zal snoeppapiertjes op een leeg bord strooien

Waar ben je, mijn strikken, aanhankelijke meisjes ..

Een ring glinstert aan de hand en de vrouw is niet de eerste,

Oh, om het wiel van de schoolpropeller te laten draaien.

Verberg je niet voor het lot, de ouderdom drukt opzij,

En ik kan Katya, Anya, Tomochka nog steeds niet vergeten.

Refrein:

Oh, ik zal snoeppapiertjes op een leeg bord strooien

Waar zijn jullie, mijn strikken, aanhankelijke meisjes.