Unopened Letter - September Stories

Regardless of the number, the meaning still remains

The ink that I’ve split onto this sheet is stained with the guilt you carried

From the first week of knowing you

Even those first few words that you uttered out of that entrancing mouth of

yours

I took too far to heart

But the realization that they had steadily become rotten was far more than

withstandable

No… Convincing myself that what I took for real was just a twisted illusion

And that your words could be held with some sense of meaning…

Was far easier to withstand

You see, I just wanted to act like I had a perfect life, like we were perfect,

like nothing else in the world could be anymore perfect

But I guess I’ll never get that

And maybe it was my illusion of perfection

Or how that word was engraved in my brain every time you’d look at me with that

relentless stare

That haunting, creeping stare that I so loathed

But I didn’t loathe it enough to not let it ensnare me

Though I knew of the branches' thorns

I let it wrap itself around me

Drawing blood with every inch that it covered

With every limb that it captured and claimed its own

I let it creep and crawl its way around me

Until I had nothing left to call my own

Which made the cutting of the branches that much harder

Pieces of me trapped between the thorns

Tearing apart and leaving the hollow being that I like to call a body

Cause that’s all that was left

It’s like the lights were on and the water was running

But I couldn’t have been any further gone

Scared, scraped, and just remnants of what I once was

Left to rot and wither as the branches claimed what they thought rightfully

there’s

Moving on to the next with no less sympathy than the last

For months I tried to hate, tried to resent, tried to forget

But I end up laughing instead

I know that you’re the last person I should want to see, but it’s just not that

way to me

Because every time I look at the scars you left covering the undersides of my

arms

I only see the beauty that once was

I only see the times we enjoyed, and not the times that we regret

The times you left me star struck and teary eyed and not broken and alone

Please God I just wish you had poured meaning into the word we call «love»

Made it more than a word, at least that’s how it was to me

Even after I’ve picked out every last thorn that’s dug itself neck deep into my

skin

I can’t toss them into the flames like every photo from when I once knew you

Because the pain it reminds me

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Thought you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Though you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Thought you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Thought you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Thought you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I wish I’d known what you had wanted

Wanted all along

Thought you wanted me, my heart on my sleeve

I had thought wrong

I Wish I knew.

Ongeacht het nummer blijft de betekenis bestaan

De inkt die ik op dit vel heb gesplitst, is bevlekt met het schuldgevoel dat je met je meedroeg

Vanaf de eerste week dat we je kennen

Zelfs die eerste paar woorden die je uitsprak uit die betoverende mond van

de jouwe

Ik ging te ver ter harte

Maar het besef dat ze gestaag verrot waren, was veel meer dan...

weerstaan

Nee... Mezelf ervan overtuigen dat wat ik voor echt aannam slechts een verdraaide illusie was

En dat je woorden met enige betekenis kunnen worden opgevat...

Was veel gemakkelijker te weerstaan

Zie je, ik wilde gewoon doen alsof ik een perfect leven had, alsof we perfect waren,

alsof niets anders ter wereld nog perfecter kan zijn

Maar ik denk dat ik dat nooit zal krijgen

En misschien was het mijn illusie van perfectie

Of hoe dat woord elke keer dat je me daarmee aankeek in mijn brein werd gegrift

meedogenloze blik

Die angstaanjagende, sluipende blik waar ik zo'n hekel aan had

Maar ik haatte het niet genoeg om me er niet door te laten verstrikken

Hoewel ik wist van de doornen van de takken

Ik laat het zich om me heen wikkelen

Bloed trekken met elke centimeter die het bedekte

Met elk ledemaat dat het heeft gevangen en het zijne heeft opgeëist

Ik laat het om me heen kruipen en kruipen

Tot ik niets meer over had om het mijne te noemen

Wat het knippen van de takken veel moeilijker maakte

Stukken van mij gevangen tussen de doornen

Uit elkaar scheuren en het holle wezen verlaten dat ik graag een lichaam noem

Want dat is alles wat er nog over was

Het is alsof de lichten aan waren en het water stroomde

Maar ik had niet verder weg kunnen zijn

Bang, geschraapt en slechts overblijfselen van wat ik ooit was

Links om te rotten en te verdorren terwijl de takken claimden wat ze terecht dachten

er is

Doorgaan naar de volgende met niet minder sympathie dan de vorige

Maandenlang probeerde ik te haten, probeerde te haten, probeerde te vergeten

Maar uiteindelijk moet ik lachen

Ik weet dat jij de laatste persoon bent die ik zou willen zien, maar dat is het gewoon niet

weg naar mij

Want elke keer als ik kijk naar de littekens die je achterliet op de onderkant van mijn

armen

Ik zie alleen de schoonheid die ooit was

Ik zie alleen de keren dat we genoten, en niet de keren dat we spijt hebben

De keren dat je me achterliet met tranen in je ogen en niet gebroken en alleen

Alstublieft God, ik wou dat u betekenis had gegeven aan het woord dat we 'liefde' noemen

Maakte er meer dan een woord van, althans zo was het voor mij

Zelfs nadat ik elke laatste doorn heb uitgezocht die zich diep in mijn nek heeft gegraven

huid

Ik kan ze niet in de vlammen gooien zoals elke foto van toen ik je ooit kende

Omdat de pijn me doet denken

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Dacht dat je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Hoewel je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Dacht dat je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Dacht dat je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Dacht dat je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik had geweten wat je had gewild

Al die tijd gezocht

Dacht dat je me wilde, mijn hart op mijn mouw

Ik had verkeerd gedacht

Ik wou dat ik het wist.