Les lois de la gravité - Sept, Lartizan

«si le hip-hop était un pays, j’serais clando «» y a plus de public pour les pitres, le rap est compliqué tu connais pas mes

titres «» ça fait des piges, des piges et des piges que j’ai pigé les rouages de la

machination humaine "

Dans toute cette merde

Pour qu’y en ai un qu’ils prennent, faut qu’y en ai vingt qui perdent

Faut qu’y en ai vingt qui peinent, vingt qui cèdent

Pour qu’y en ai un qui s’paye

Ce dont en principe rêvent les vingt types raides

5% qui s'élèvent ça en fait plein qui crèvent

Dans l’rap y a pas d’syndic

C’est p’t-être pour ça qu’tant d’bâtards s’impliquent comme c’bazar l’indique

Ils s’accaparent sans doute les enjeux d’la vindicte

Mais ils s’en foutent comme des jeux paralympiques

On tient la clé d’voûte d’un portique

Où bien peu d’clés dans l’cadenas s’imbriquent

On a des principes plus ou moins stricts

Mais moins aléatoires qu’les hasards d’un clic sur un site

Des lois inscrites dans nos consciences qui nous incitent

A garder nos cervelles instruites

Et n’jamais vouer une confiance éternelle à un type

On s’tire dans les pattes, conspire pour des empires en carton-pâte

Y a si peu à gagner et tant à perdre quand l’amitié éclate

Ensuite on constate, qu’y en a qui trahissent pour gratter des dates

Qui s’salissent pour être fat, factices jusque dans les sapes

Y a l’vice à chaque, y a d’quoi péter les watts

J’vois tellement d’types bien arrêter l’rap, j’me dis «encore un qui s'échappe»

Mais qu’est-ce qu’on a fait d’ce gosse qu’on nous avait laissé

Obsédé par l’négoce, féroce et intéressé, on l’a fait régresser

T’as trop traîné ta croix sur la voie des blessés

T’es trop pressé d’rétrocéder tes droits pour un succès en PVC

Mais j’voudrais croire qu’il reste un espoir

Entre c’qu’on garde caché et c’qu’on laisse voir

Au-delà des mots aléatoires hachés par des lames de rasoir tachées

D’un sang gâché à s’clasher par hasard

Au-delà des mots d’bâtards fâchés

Trop ostentatoires à mâcher, lâchés dans l’purgatoire à l’arrachée

Sans même savoir sur quelle tombe on vient d’cracher

J’ai progressé en tombant dans des guet-apens

T’es trop pressé, mais c’est en affrontant les techniques des loups qu’on les

apprend

Pas en comptant les coups mais en s’les tapant

Tu t’es fait posséder, y a l’temps qu’ils t'écrouent et les sous qu’l’Etat

t’prend

Une minorité qui nous fout la tête là-dedans

Les priorités faut les mettre avant

Faut cogiter avant d'être à cran

Quand même les petits comités planifient d’profiter d’tes talents

Et s’ramifient pour proliférer et pour faire d’l’argent

T’aurais mieux fait d'écouter tes parents

Mini-élément noyé dans un tournoi d’grands

On t’sacrifie, t’es renvoyé pour des motifs outageants

On s’méfiera jamais assez des crews d’agents

Ils pacifient les allées en les dégageant

Et c’que ça signifie c’est qu’l’objectif c’est d’casser n’importe qui qui

s’foutra devant

Qu’on t’qualifie d’employé ou d’ouvrier faut jamais oublier qu’t’es sous Satan

Dressé pour briller dans des collectifs où crier comme des fous de Bassan

Sert à nous griller pour nous plier sournoisement

Tu cherches à relier les évènements pour délier l’pourquoi du comment

sereinement

Mais si t’es gênant, t’es certainement épié dans chaque déplacement

Et un matin en t’levant tu trouves une grenade dégoupillée dans ta boîte à gants

L’instinct en alerte, en mode «méfiance» là où l’existence sent la défaite

Bienveillance et reconnaissance fonctionnant à perte

Chaque attaque, les moyens d’défense la détectent

Même si y a pas moyen, y aura moyen, la persistance est la voie experte

Faut qu’j’garde la tête froide

Même si je sais qu’fais qu’mon biz éclair

C’est des rentes financières qui sur le mess' priment

XXX, chemise ouverte pour être classe

En Ralph Lau', j’porterai ma gourmette basse

"als hiphop een land was, zou ik underground zijn" "er is meer publiek voor clowns, rap is ingewikkeld je kent mijn

titels "" het is jaren, jaren en jaren geleden dat ik de raderen van de

menselijke machinatie"

In al deze shit

Om er een te krijgen die ze pakken, moet je er twintig verliezen

Ik moet er twintig hebben die worstelen, twintig die toegeven

Zodat er een is die zichzelf betaalt

Waar twintig stijve jongens meestal van dromen

5% stijgen, dat is eigenlijk veel sterven

In rap is er geen trustee

Misschien raken daarom zoveel klootzakken erbij betrokken, zoals deze rotzooi suggereert

Ze monopoliseren ongetwijfeld de inzet van wraakzucht

Maar ze geven er niet om zoals Paralympics

We houden de sluitsteen van een portiek vast

Waar heel weinig sleutels in het hangslot in elkaar passen

We hebben min of meer strikte principes

Maar minder willekeurig dan de kans op een klik op een site

Wetten die in ons geweten zijn gegrift en die ons prikkelen

Om onze hersenen op peil te houden

En vertrouw een man nooit voor altijd

We schieten elkaar neer, zweren samen voor kartonnen rijken

Er is zo weinig te winnen en zo veel te verliezen als vriendschap stuk gaat

Dan zien we, dat er mensen zijn die verraden om dadels te krabben

Die vies worden om dik te zijn, nep zelfs in de mijnen

Er is een ondeugd bij elk, er is iets om de watts op te blazen

Ik zie zoveel goeden stoppen met rappen, ik zeg tegen mezelf "nog een ontsnapping"

Maar wat hebben we gedaan met deze jongen die we achterlieten

Geobsedeerd door zaken, fel en geïnteresseerd, zorgden we ervoor dat hij achteruitging

Je sleepte je kruis te lang in de weg van de gewonden

Je hebt te veel haast om je rechten voor PVC-succes opnieuw toe te wijzen

Maar ik zou graag willen geloven dat er nog hoop is

Tussen wat we verborgen houden en wat we laten zien

Voorbij willekeurige woorden die zijn versneden door bevlekte scheermesjes

Van een bloed verspild om toevallig te botsen

Voorbij de woorden van boze klootzakken

Te opzichtig om op te kauwen, in het vagevuur gedropt voor de snatch

Zonder zelfs maar te weten op welk graf we net spugen

Ik maakte vorderingen door in hinderlagen te vallen

Je hebt te veel haast, maar het is door de technieken van de wolven te confronteren dat we

leren

Niet door de slagen te tellen, maar door ze te raken

Je hebt jezelf bezeten, er is de tijd dat ze je gevangen zetten en het geld dat de staat

neem je mee

Een minderheid die ons daarbinnen neukt

Er moeten prioriteiten worden gesteld

Je moet nadenken voordat je gespannen bent

Wanneer zelfs de kleine commissies van plan zijn om te profiteren van je talenten

En vertakken zich om te groeien en geld te verdienen

Je kunt beter naar je ouders luisteren

Mini-element verdronken in een groot toernooi

We offeren je op, je wordt ontslagen om buitensporige redenen

We zullen nooit genoeg op onze hoede zijn voor de bemanning van agenten

Ze kalmeren de gangpaden door ze leeg te maken

En wat dat betekent is dat het doel is om iedereen te breken die

zal vooraan neuken

Of u nu werknemer of werknemer wordt genoemd, u mag nooit vergeten dat u onder Satan staat

Getraind om te schitteren in jan-van-gent-schreeuwende collectieven

Dient om ons te grillen om ons sluw te buigen

Je probeert de gebeurtenissen met elkaar te verbinden om het waarom en het hoe los te koppelen

sereen

Maar als je irritant bent, word je zeker bespioneerd bij elke beweging

En op een ochtend als je wakker wordt, vind je een granaat los in je handschoenenkastje

Instinct op alert, in "wantrouwen" -modus waar het bestaan ​​​​naar nederlaag ruikt

Welwillendheid en dankbaarheid werken met verlies

Elke aanval wordt door de verdedigingsmiddelen gedetecteerd

Zelfs als er geen manier is, zal er een manier zijn, volharding is de deskundige manier

Ik moet het hoofd koel houden

Ook al weet ik dat ik alleen mijn snelle biz doe

Het zijn financiële lijfrenten die voorrang hebben op de rommel

XXX, open hemd om stijlvol te zijn

In Ralph Lau' draag ik mijn lage armband