Le jeu du pendu - Sept, Lartizan

Nos dissensions ne sont qu’des métaphores du jeu du pendu

L'évolution d’nos rapports a rompu les accords qu’on avait conclus

Au fil du temps l’ambiance dans l’air s’est tendue

Maintenant qu’on a l’mors, l’amitié s'évapore dans des sous-entendus

«Many things have changed»

«Old friends start acting strange»

«Many things have changed»

«Friends become strangers»

Affection et déception sont des sentiments voisins

Est-ce que j’sais d’moins en moins reconnaître un mec honnête et sans vice

quand j’en croise un?

Mais l’temps fait tomber trop d’têtes

Mes craintes grandissent à chaque écart

Et mes dents crissent à chaque coup d’frein à main

Les routes se séparent, les espoirs ralentissent

Quand certains brandissent convoitise et dédain

Blessé d’voir qu’plus mes répertoires s’remplissent

Moins j’ai d'égards pour mon prochain

Si vite les événements glissent

Faudrait pas qu’cette histoire finisse à Cochin

J’me replie sur moi-même, du feu j’ai passé l’baptême

C’est plus un jeu y en a si peu qui puissent tenir tête à mon barème

Qu’leur grandeur à mes yeux déclasse sans peine les mille feux des diadèmes

J’suis assez vieux pour voir dans l’cœur de quelqu’un et savoir pourquoi

j’l’aime

Entre potes, on s’aime autant qu’on s’déteste

Les égos s’entrechoquent et pourtant qu’est-ce qu’on s’est pris des vestes

On rêvait d'être une bande de choc et d’vendre le stock, gravés sur la voûte

céleste

Mais tous c’qu’on a gagné c’est d'être condamnés à claper les restes

Même si des illusions doivent tomber, les discussions, les correspondances

Ne sont qu’des S.O.S qu’on lance au-delà des promesses et des convenances

Y a des gouffres d’appréhension à combler

Dieu sait c’qu’on danse pourtant y a pas à tomber

Le long des années on souffre et la tendresse compense

Parfois la foi a sombré, on s’bouffe pour pas affronter c’qu’on pense

Quand on doit fonder un toit et une descendance

Selon un choix sur lequel on peut pas compter

J’veux pas d’bonté et pas d’condescendance

Onze meningsverschillen zijn slechts metaforen voor het galgje

De evolutie van onze relatie verbrak de afspraken die we hadden gemaakt

Na verloop van tijd werd de stemming in de lucht gespannen

Nu we het bit hebben, verdampt vriendschap in insinuaties

“Er zijn veel dingen veranderd”

“Oude vrienden gaan vreemd doen”

“Er zijn veel dingen veranderd”

“Vrienden worden vreemden”

Genegenheid en teleurstelling zijn verwante gevoelens

Weet ik steeds minder hoe ik een eerlijke en ondeugdelijke man moet herkennen

als ik er een tegenkom?

Maar de tijd laat te veel hoofden vallen

Mijn angsten groeien met elke opening

En mijn tanden knarsen bij elke druk op de handrem

Wegen scheiden, hoop langzaam

Wanneer sommigen met lust en minachting zwaaien

Het doet pijn om te zien dat hoe meer mijn mappen vol raken

Hoe minder respect ik heb voor mijn naaste

Dus snelle gebeurtenissen glippen weg

Dit verhaal mag niet eindigen in Cochin

Ik val terug op mezelf, van het vuur ben ik geslaagd voor de doop

Het is meer een spel, er zijn er zo weinig die tegen mijn schaal kunnen

Dat hun grootsheid in mijn ogen gemakkelijk de duizend lichten van de tiara's degradeert

Ik ben oud genoeg om in iemands hart te kijken en te weten waarom

ik hou ervan

Tussen vrienden houden we net zoveel van elkaar als dat we elkaar haten

Ego's botsen en toch wat hebben we jassen meegenomen

We droomden ervan om een ​​shockband te zijn en de voorraad te verkopen, gegraveerd op de kluis

hemel-

Maar alles wat we kregen was gedoemd om de restjes te smakken

Zelfs als illusies zouden wegvallen, discussies, correspondentie

Zijn alleen S.O.S die we sturen buiten beloftes en fatsoen

Er zijn angstkloven die overbrugd moeten worden

God weet wat we dansen, maar er is niets om voor te vallen

Door de jaren heen lijden we en tederheid compenseert

Soms is het geloof gezonken, we eten om niet onder ogen te zien wat we denken

Wanneer je een dak en een nageslacht moet maken

Door een keuze waar je niet op kunt rekenen

Ik wil geen vriendelijkheid en geen neerbuigendheid