Сети - Сектор Газовой Атаки

Я к той ведьме в объятья навеки

По наивности злой угодил.

Я попался в её злые сети,

Но другую серьёзно любил.

Но судьба как нарочно, злодейка,

На корню обломала и вот,

Я с той ведьмой живу, как с женою

Уже целый год!

Но та любовь сердце гложет,

И меня вновь тревожит,

И меня вновь на части рвёт она…

Но та любовь душу рушит.

Как огонь, землю сушит,

И сегодня опять мне не до сна…

Я тебя потерять не боялся,

Я уверен в тебе был всегда,

Но однажды один я остался,

И подножку мне ставит беда.

Я не верил в судьбу, и напрасно

Это делал, ведь если б я знал,

Что судьба правит жизнями часто,

И вот я попал!

Но та любовь сердце гложет,

И меня вновь тревожит,

И меня вновь на части рвёт она…

Но та любовь душу рушит.

Как огонь, землю сушит,

И сегодня опять мне не до сна…

Я слабей оказался в тот вечер,

Я с другою тебе изменил.

А теперь я мечтаю о встрече.

Сколько раз я о встрече просил!

Только я не с тобою, а с ведьмой,

Что меня забрала у тебя.

Ты прости, дорогая, ведь ты всё,

Что есть у меня!

Но та любовь сердце гложет,

И меня вновь тревожит,

И меня вновь на части рвёт она…

Но та любовь душу рушит.

Как огонь, землю сушит,

И сегодня опять мне не до сна…

Ik ben voor altijd in de armen van die heks

Door naïviteit behaagde de boze.

Ik viel in haar boze netten,

Maar hij hield serieus van de ander.

Maar het lot, als met opzet, een schurk,

Ik heb het bij de wortel afgebroken en nu,

Ik leef met die heks zoals met mijn vrouw

Het is een heel jaar geleden!

Maar die liefde knaagt aan het hart,

En ik maak me weer zorgen

En ze scheurt me weer uit elkaar...

Maar die liefde vernietigt de ziel.

Als vuur droogt de aarde op,

En vandaag kan ik weer niet slapen...

Ik was niet bang om je te verliezen

Ik weet zeker dat je dat altijd bent geweest

Maar op een dag werd ik alleen gelaten,

En problemen zetten me op de kar.

Ik geloofde niet in het lot, en tevergeefs

Ik deed het, want als ik het wist

Dat het lot vaak levens regeert,

En hier ben ik!

Maar die liefde knaagt aan het hart,

En ik maak me weer zorgen

En ze scheurt me weer uit elkaar...

Maar die liefde vernietigt de ziel.

Als vuur droogt de aarde op,

En vandaag kan ik weer niet slapen...

Ik bleek die avond zwakker te zijn,

Ik heb je bedrogen met een ander.

En nu droom ik van een ontmoeting.

Hoe vaak heb ik niet om een ​​ontmoeting gevraagd!

Alleen ben ik niet bij jou, maar bij de heks,

Wat me van je verwijderde.

Vergeef me, lieverd, want jij bent alles,

Wat heb ik!

Maar die liefde knaagt aan het hart,

En ik maak me weer zorgen

En ze scheurt me weer uit elkaar...

Maar die liefde vernietigt de ziel.

Als vuur droogt de aarde op,

En vandaag kan ik weer niet slapen...