Shards, Pt. III: Gravity - Scardust

I wait for gravity to show me how I cannot move

There are some secrets to the voice that I hear in my

Head

I dream to reach the stars, but honestly I cannot prove

That I can fly

Afraid of heights

I wait for the sun

I wait for the sun to burn my precious wings

For I won’t fly at night

Washing away my dreams with the tides

In feathers and wax

I reach for the skies

Secretly hoping to burn and die

For failure is not an option

Oh, why would I dare to try?

We waited for this day so long that our minds have gone

Beyond the towering skies beneath our dreaded home

Stumbling on ivory dreams, delusional fantasies where we

Fly on

On to the open fields

Where they belong

Hearts drawn to the distance

Minds lost in misery

Afraid of heights

I wait for the sun

I wait for the sun to burn my precious wings

For I won’t fly at night

Washing away my dreams with the tides

In feathers and wax

I reach for the skies

Secretly hoping to drown and die

For failure is not an option

Let the winds take you high

Lift your eyes to the sky

And though dawn will come soon

You can still touch the moon

Ik wacht tot de zwaartekracht me laat zien hoe ik niet kan bewegen

Er zijn enkele geheimen voor de stem die ik hoor in mijn

Hoofd

Ik droom ervan de sterren te bereiken, maar eerlijk gezegd kan ik het niet bewijzen

Dat ik kan vliegen

Hoogtevrees

Ik wacht op de zon

Ik wacht tot de zon mijn kostbare vleugels verbrandt

Want ik zal 's nachts niet vliegen

Mijn dromen wegspoelen met de getijden

In veren en was

Ik reik naar de hemel

Stiekem hopend te verbranden en te sterven

Want falen is geen optie

Oh, waarom zou ik het proberen?

We hebben zo lang op deze dag gewacht dat onze gedachten zijn verdwenen

Voorbij de torenhoge luchten onder ons gevreesde huis

Struikelend over ivoren dromen, waanideeën waarin we

Vlieg verder

Op naar de open velden

waar ze thuishoren

Harten getrokken naar de afstand

Geesten verloren in ellende

Hoogtevrees

Ik wacht op de zon

Ik wacht tot de zon mijn kostbare vleugels verbrandt

Want ik zal 's nachts niet vliegen

Mijn dromen wegspoelen met de getijden

In veren en was

Ik reik naar de hemel

Stiekem hopend te verdrinken en te sterven

Want falen is geen optie

Laat de wind je meevoeren

Hef je ogen op naar de lucht

En hoewel de dageraad spoedig zal komen

Je kunt de maan nog steeds aanraken