В моей голове - saypink!

История началась в больнице

Голова избита, пропита, мысли (о чем?)

Чего-то не спится четвёртые сутки

Погода не злись ты хотя бы утром

Я не помню, что было, я помню только

Что вспоминать ничего не хотел

Ни тех мест, ни вещей, никого, кто здесь был

В голове, и я все-таки это сумел

Ведь я помню причины:

"ты как ребёнок", "тебя не люблю я", "ты-ноша с пеленок"

"ты как бы хороший, но мне ты не нужен"

"ты весь обесточен, но нам нужно лучше"

"нет, ты молодец, но посредственный слишком"

"тебе, мы считаем, нужна передышка"

"пойди отдохни, а мы тут потусуем"

"и девочку тоже найдёшь ты другую"

Тебя не узнают, когда ты вернёшься

И вся твоя стая уже не подростки

Пора расставаться с пылающим детством

И, черт, они вживили мне новое сердце

И нет эмоций, как это паршиво

Но руки помнят листок и чернила

Я пишу историю будучи взрослым

Но меня не подменить, я все тот же подросток

В моей голове летают вороны

Я морально и физически сломлен

Меня бросает тут во все стороны

И лучше б я не просыпался в этом городе

В моей памяти давно пробоины

Внутренний конфликт доведет вдруг до полукомы

Я задыхаюсь, забудь меня, если помнишь

Иначе я начну доставать патроны

Вечно семнадцать на рукаве

Я вернусь, чтоб сказать, что мне осточертело

И я уезжаю дожить этот век

Ведь я телом и духом не здесь

Тут так холодно, я вижу все в холодных цветах

Прижимаюсь к стене, закрываю глаза

Я пытался удержать их, но как бы не так

Мои демоны хотят о себе рассказать

Это странно, я всех ненавижу и баста

Эмоции - пластик и мир с пенопласта

Я не вижу в вас лиц, тут одни только маски

Неужели я рождался разочароваться?

В моей голове летают вороны

Я морально и физически сломлен

Меня бросает тут во все стороны

И лучше б я не просыпался в этом городе

В памяти пробоины

А мой внутренний конфликт доведет вдруг до полукомы

Я задыхаюсь, задыхаюсь

Забудь меня, если помнишь

Иначе я начну доставать патроны

В моей голове летают вороны

Я морально и физически сломлен

Меня бросает тут во все стороны

И лучше б я не просыпался в этом городе

В моей памяти давно пробоины

Внутренний конфликт доведет вдруг до полукомы

Я задыхаюсь, забудь меня, если помнишь

Иначе я начну доставать патроны

Het verhaal begon in een ziekenhuis

Het hoofd is geslagen, dronken, gedachten (waarover?)

Kan 4 dagen niet slapen

Het weer, wees niet boos, tenminste in de ochtend

Ik herinner me niet wat er gebeurde, ik herinner me alleen

Dat ik me niets wilde herinneren

Geen plaatsen, geen dingen, niemand die hier was

In mijn hoofd, en het is me nog steeds gelukt

Want ik herinner me de redenen

"je bent als een kind", "ik hou niet van je", "je bent een last van de wieg"

"Je bent aardig, maar ik heb je niet nodig"

"jullie hebben geen stroom meer, maar we hebben beter nodig"

"nee, je bent goed, maar ook middelmatig"

"we denken dat je een pauze nodig hebt"

"Ga wat rusten en we zullen hier rondhangen"

"en je zult ook een ander meisje vinden"

Je wordt niet herkend als je terugkomt

En je hele kudde is niet langer tieners

Het is tijd om afstand te doen van de vlammende kindertijd

En verdomme, ze gaven me een nieuw hart

En er zijn geen emoties, hoe beroerd is het

Maar de handen herinneren zich het vel en de inkt

Ik schrijf geschiedenis als volwassene

Maar ik kan niet veranderd worden, ik ben nog steeds dezelfde tiener

Kraaien vliegen door mijn hoofd

Ik ben mentaal en fysiek gebroken

Het gooit me hier alle kanten op

En ik word liever niet wakker in deze stad

Er zitten al heel lang gaten in mijn geheugen

Het interne conflict zal plotseling tot een semi-coma leiden

Ik stik, vergeet me als je het je herinnert

Anders ga ik munitie halen

Forever zeventien op de mouw

Ik kom terug om te zeggen dat ik het zat ben

En ik vertrek om deze eeuw te leven

Ik ben hier tenslotte niet naar lichaam en geest

Het is hier zo koud, ik zie alles in koude kleuren

Ik druk tegen de muur, ik sluit mijn ogen

Ik heb geprobeerd ze te houden, maar hoe dan ook

Mijn demonen willen over zichzelf praten

Het is vreemd, ik haat iedereen en dat is het

Emoties - plastic en de wereld van schuim

Ik zie geen gezichten in jou, er zijn alleen maskers

Ben ik geboren om teleurgesteld te zijn?

Kraaien vliegen door mijn hoofd

Ik ben mentaal en fysiek gebroken

Het gooit me hier alle kanten op

En ik word liever niet wakker in deze stad

Gaten in het geheugen

En mijn interne conflict zal plotseling tot een semi-coma leiden

Ik stik, ik stik

vergeet me als je het je herinnert

Anders ga ik munitie halen

Kraaien vliegen door mijn hoofd

Ik ben mentaal en fysiek gebroken

Het gooit me hier alle kanten op

En ik word liever niet wakker in deze stad

Er zitten al heel lang gaten in mijn geheugen

Het interne conflict zal plotseling tot een semi-coma leiden

Ik stik, vergeet me als je het je herinnert

Anders ga ik munitie halen