Torches Apart - Say Anything

I burn poor and lonely packed to the brim with coal and cinder

Or on the shelf beside my bed where at night you lay turning like a door on its

hinges

First on your left side, then on your right side

Then on your left side again

I burn poor and lonely

Tell all the stones to vacate building

Neither cut into shape or in the right place

So I gaze out the window, for a place to stake a claim

Condemning any kind words and feasting on the blame

And ruin my reputation like a stain

All I know is plan making, not a shred of living

It’s so fun being unbearably lame

And I burn poor and lonely

Where are my torches?

Where are my torches?

Where are my torches?

Oh!

We could be torches together, torches together

Where are the torches?

I have no torches

Whatever respect my tattered dignity commands

Not one torch to grace my hand

Why pluck these strings?

What good are these happy notes

Oh, one string sounds fine I guess, but we were once 'one notes'

Ripped apart by savagery and a lack of faith

Oh, what darkness and delicious pain

I’m so in my safe distance

This faint and distant look

Why immerse yourself in pages

When you could piss upon the book

Why stand proud when you can eat your guitar?

Just eat your guitar

Eat your guitar

Eat the guitar

Only regret and self judgement

Take down the guitar and feast on the frets

Eat my guitar

Eat my guitar

Eat my guitar

Eat my guitar

Cause I am so afraid

And she’s afraid

And everyone’s afraid and everyone knows it

I will be deathly afraid evermore

I slit my throat and yet they keep dancing

I sang a sad song and all of you laughed

I slit my throat and yet they kept dancing

I sang a sad song and all of you laughed

I slit my throat, yet they kept dancing

I sang a sad song and all of you laughed

I slit my throat, yet they kept dancing

I sang a sad song, sang such a sad song

Ik verbrand arm en eenzaam tot de rand vol met kolen en sintel

Of op de plank naast mijn bed waar je 's nachts lag te draaien als een deur op zijn

scharnieren

Eerst aan uw linkerkant, dan aan uw rechterkant

Dan weer aan uw linkerkant

Ik verbrand arm en eenzaam

Vertel alle stenen dat ze het gebouw moeten verlaten

Noch in vorm of op de juiste plaats gesneden

Dus ik kijk uit het raam, op zoek naar een plek om een ​​claim in te dienen

Alle vriendelijke woorden veroordelen en smullen van de schuld

En mijn reputatie verpesten als een vlek

Alles wat ik weet is plannen maken, geen greintje leven

Het is zo leuk om ondraaglijk kreupel te zijn

En ik verbrand arm en eenzaam

Waar zijn mijn fakkels?

Waar zijn mijn fakkels?

Waar zijn mijn fakkels?

Oh!

We zouden samen fakkels kunnen zijn, samen fakkels

Waar zijn de fakkels?

Ik heb geen fakkels

Welk respect mijn gescheurde waardigheid ook beveelt

Geen enkele fakkel om mijn hand te sieren

Waarom tokkelen deze snaren?

Wat heb je aan deze vrolijke briefjes

Oh, één snaar klinkt goed, denk ik, maar we waren ooit 'one notes'

Verscheurd door wreedheid en een gebrek aan geloof

Oh, wat een duisternis en heerlijke pijn

Ik ben zo op mijn veilige afstand

Deze vage en verre blik

Waarom jezelf onderdompelen in pagina's?

Toen je op het boek kon pissen

Waarom trots staan ​​als je je gitaar kunt opeten?

Eet gewoon je gitaar

Eet je gitaar

Eet de gitaar

Alleen spijt en zelfoordeel

Haal de gitaar neer en smul van de frets

Eet mijn gitaar

Eet mijn gitaar

Eet mijn gitaar

Eet mijn gitaar

Omdat ik zo bang ben

En ze is bang

En iedereen is bang en iedereen weet het

Ik zal voor altijd doodsbang zijn

Ik snij mijn keel door en toch blijven ze dansen

Ik zong een droevig lied en jullie lachten allemaal

Ik sneed mijn keel door en toch bleven ze dansen

Ik zong een droevig lied en jullie lachten allemaal

Ik sneed mijn keel door, maar ze bleven dansen

Ik zong een droevig lied en jullie lachten allemaal

Ik sneed mijn keel door, maar ze bleven dansen

Ik zong een droevig lied, zong zo'n droevig lied