A Walk Through Hell - Say Anything

And if I could swim, I’d swim out to you in the ocean,

Swim out to where you were floating in the dark.

And if I was blessed, I’d walk on the water you’re breathing,

To lend you some air for that heaving sunken chest.

'Cause they chose you as the model for their empty little dreams,

With your new head and your legs spread like a filthy magazine.

And they hunt you, and they gut you, and you give in.

And if I was brave, I’d climb up to you on the mountain,

They led you to drink from their fountain, spouting lies.

And I’d slay the horrible beast they commissioned

To steer me away from my mission to your eyes.

And I’d stand there, like a soldier, with my foot upon his chest,

With my grin spread, and my arms out, in my bloodstained Sunday’s best,

And you’d hold me, and remind you who you are.

under their shell…

(chorus)

I’d walk through hell for you, let it burn right through my shoes

These soles are useless without you

Through hell for you, let the torturing ensue;

My soul is useless without you…

And if they send a whirlwind, I’d hug it like a harmless little tree

Or an earthquake, I’d calm it, and I’d bring you back to me,

And I’d hold you in my weak arms like a first born

I’d walk through hell for you, let it burn right through my shoes,

these soles are useless without you

Through hell for you, let the torturing ensue

My soul is usless without you.

(through hell for you)

(through hell for you)

Without you, without you…

(through hell for you)

Without you

(through hell for you)

Now I’ve walked through hell for you

What’s an adventurer to do,

But rest these feet at home with you?

En als ik kon zwemmen, zou ik naar je toe zwemmen in de oceaan,

Zwem naar de plek waar je in het donker dreef.

En als ik gezegend was, zou ik over het water lopen dat je inademt,

Om je wat lucht te geven voor die deinende, gezonken borst.

Omdat ze jou hebben gekozen als model voor hun lege kleine dromen,

Met je nieuwe hoofd en je benen gespreid als een smerig tijdschrift.

En ze jagen op je, en ze rukken je uit, en je geeft toe.

En als ik dapper was, zou ik op de berg naar je toe klimmen,

Ze lieten je uit hun fontein drinken en spuugden leugens uit.

En ik zou het vreselijke beest doden dat ze hebben besteld

Om me weg te leiden van mijn missie naar jouw ogen.

En ik zou daar staan, als een soldaat, met mijn voet op zijn borst,

Met mijn grijns gespreid, en mijn armen gestrekt, in mijn met bloed bevlekte zondags bestek,

En je zou me vasthouden en je eraan herinneren wie je bent.

onder hun schild...

(Refrein)

Ik zou voor je door de hel gaan, laat het dwars door mijn schoenen branden

Deze zolen zijn nutteloos zonder jou

Door de hel voor jou, laat het martelen volgen;

Mijn ziel is nutteloos zonder jou...

En als ze een wervelwind sturen, zou ik hem omhelzen als een ongevaarlijke kleine boom

Of een aardbeving, ik zou het kalmeren, en ik zou je terugbrengen naar mij,

En ik zou je in mijn zwakke armen houden als een eerstgeborene

Ik zou voor je door de hel lopen, het door mijn schoenen laten branden,

deze zolen zijn nutteloos zonder jou

Door de hel voor jou, laat het martelen volgen

Mijn ziel is nutteloos zonder jou.

(door de hel voor jou)

(door de hel voor jou)

Zonder jou, zonder jou...

(door de hel voor jou)

Zonder jou

(door de hel voor jou)

Nu ben ik voor jou door de hel gegaan

Wat moet een avonturier doen,

Maar deze voeten bij u thuis laten rusten?