A Certain Type of Genius - Say Anything

There is a certain type of genius

Who is proud to know so much

He skipped a thousand showers

Cause he doesn’t need to touch

He hides his bastard faces

Behind thick panes of glass

They’re all that seperates him

From the apish lower class

And the stench of love keeps sneaking up his nose

Through all the snot his sinuses can hold

Believing all the lies that he’s been told

Grows old, so old

A friday night alone with friends

He’s got but one or two

They’re geniuses like him, you see

Nothing like all of you

They banter and they languish

With all ostentatious plea

They’re all so trendy and which

They’re underground machines

And he won’t be there when jesus comes around

He’ll write a book on what his studies found

And deep inside he’ll learn to fear the sound

Of hope, of hope

He says why should i even try

I will let the oil soak in my face

Until the pimples shine

Like tiny mountains set in place

This lonely valley, mine

Between the hills of opulence

They grow with strength and time

Scarlet clusters spring from skin

To hide my missing spots

And he won’t be there when jesus comes around

He’ll write a book on what his studies found

And deep inside he’ll want to hear the sound

Of hope, of hope

When the world stabs you in the back

The worst thing you could do

Is become indifferent to

There is no 'they'

No idiot brigade

Only a thousand yous

Equally as bruised

Er is een bepaald type genie

Wie is er trots om zoveel te weten?

Hij sloeg duizend douches over

Omdat hij niet hoeft aan te raken

Hij verbergt zijn bastaardgezichten

Achter dikke ruiten

Ze zijn alles wat hem scheidt

Van de aapachtige lagere klasse

En de stank van liefde blijft in zijn neus sluipen

Door al het snot heen dat zijn sinussen kunnen bevatten

Alle leugens geloven die hem zijn verteld

Wordt oud, zo oud

Een vrijdagavond alleen met vrienden

Hij heeft er maar één of twee

Het zijn genieën zoals hij, zie je

Niets zoals jullie allemaal

Ze schertsen en ze kwijnen weg

Met alle opzichtige pleidooien

Ze zijn allemaal zo trendy en welke

Het zijn ondergrondse machines

En hij zal er niet zijn als Jezus langskomt

Hij zal een boek schrijven over wat zijn studies hebben gevonden

En diep van binnen zal hij leren bang te zijn voor het geluid

Van hoop, van hoop

Hij zegt waarom zou ik het zelfs maar proberen?

Ik laat de olie in mijn gezicht trekken

Tot de puistjes glanzen

Als kleine bergen op hun plaats

Deze eenzame vallei, de mijne

Tussen de heuvels van weelde

Ze groeien met kracht en tijd

Scharlaken trossen ontspringen uit de huid

Om mijn ontbrekende plekken te verbergen

En hij zal er niet zijn als Jezus langskomt

Hij zal een boek schrijven over wat zijn studies hebben gevonden

En diep van binnen wil hij het geluid horen

Van hoop, van hoop

Wanneer de wereld je in de rug steekt

Het ergste wat je zou kunnen doen

Is onverschillig geworden voor

Er is geen 'zij'

Geen idiote brigade

Slechts duizend u

Net zo gekneusd