Sediment - Say Anything

The smell of your body

Is making me heave and gag

I thought you were candy

Just like your nature, my good man

So now you can’t leave me

Just like the rest of them did

As we sink into the East Bay, Brooklyn dirge

Thank God I’m done with this

Now we are the sediment

Now we are the sediment

Now we are the sediment

Now we are the sediment

So go ask your Chomskies

What these systems produce

The cracks in commandments

That we can slip through

You develop a callus

When you’re being lied to

But now my pain is all just gravy

As you drown beneath the waves with me and sing

Now we are the sediment

Now we are the sediment

Now we are the sediment

Now we are the sediment

Sediment

I wake up with a humming glow of a hundred Percocets

I have the arms of a baby, veins of an old lady

My vision is runny and profound

There’s a still lake we sit behind

You turn to me and ask if I’d like you to stay

That we can anything here

I say «I should have dissolved in you, but I made us statistics

They can write us off, but I don’t fucking deserve you»

You look confused, but after a very awkward pause

You kiss my cheek and then walk off

Left alone now, I start to age backwards

And I’m viciously hungering for someone

To love me the way my parents never did

There must be someone who can somewhere

Maybe I’ll take a walk and see, after all it’s so big

It goes on and on and on and on and on and on and on

De geur van je lichaam

Doet me kokhalzen en kokhalzen

Ik dacht dat je snoep was

Net als je aard, mijn goede man

Dus nu kun je me niet verlaten

Net als de rest van hen

Terwijl we wegzinken in de East Bay, klaagt Brooklyn

Godzijdank ben ik hiermee klaar

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

Dus ga het aan je Chomskies vragen

Wat deze systemen produceren?

De barsten in de geboden

Waar we doorheen kunnen glippen

Je ontwikkelt een eelt

Wanneer er tegen je wordt gelogen

Maar nu is mijn pijn alleen maar jus

Terwijl je met mij onder de golven verdrinkt en zingt

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

Nu zijn we het sediment

sediment

Ik word wakker met een zoemende gloed van honderd Percocets

Ik heb de armen van een baby, aderen van een oude dame

Mijn visie is vloeibaar en diepgaand

Er is nog een meer waar we achter zitten

Je draait je naar mij en vraagt ​​of ik wil dat je blijft

Dat we hier alles kunnen

Ik zeg: "Ik had in jou moeten oplossen, maar ik heb statistieken voor ons gemaakt"

Ze kunnen ons afschrijven, maar ik verdien je verdomme niet»

Je ziet er verward uit, maar na een heel ongemakkelijke pauze

Je kust mijn wang en loopt dan weg

Nu alleen gelaten, begin ik achteruit te verouderen

En ik heb een venijnige honger naar iemand

Om van me te houden zoals mijn ouders nooit hebben gedaan

Er moet iemand zijn die dat ergens kan

Misschien ga ik eens wandelen en kijken, het is tenslotte zo groot

Het gaat maar door en door en door en door en door en door en door