Oblivion - Save The Clock Tower

I’ve been wandering towards the open skyline.

I long to wash away the fiction

we’re told, the fiction I know.

So walk with me into oblivion.

We were broken by the weight of all this.

To believe in nothing but our own.

So welcome to our downfall.

The possibilities of existence beyond our own are endless.

A million years of truth laid before our eyes.

The soul of man was made to walk

the skies in search of truth.

Maybe the brilliance of the brilliant can only be understood by those who truly

seek.

You people wander towards the open skyline but what do you expect to see

through your closed eyes?

This disclosure will come all too soon.

So walk with me into oblivion.

Towards the edge of an axis we drift.

Exploring endlessness, your truth refracts with analysis.

I awake to a world of dreamers, a surrounding swarm of faceless creatures.

Travel your circles, live your lies.

Am I alone down here?

Ik dwaal naar de open skyline.

Ik verlang ernaar om de fictie weg te wassen

ons is verteld, de fictie die ik ken.

Dus loop met me mee de vergetelheid in.

We waren gebroken door het gewicht van dit alles.

Om in niets anders te geloven dan het onze.

Dus welkom bij onze ondergang.

De mogelijkheden van bestaan ​​buiten de onze zijn eindeloos.

Een miljoen jaar waarheid lag voor onze ogen.

De ziel van de mens is gemaakt om te lopen

de lucht op zoek naar de waarheid.

Misschien kan de schittering van het briljante alleen worden begrepen door degenen die echt

zoeken.

Jullie mensen dwalen af ​​naar de open skyline, maar wat verwacht je te zien?

door je gesloten ogen?

Deze onthulling zal maar al te snel komen.

Dus loop met me mee de vergetelheid in.

Naar de rand van een as drijven we af.

Door de oneindigheid te onderzoeken, breekt je waarheid door analyse.

Ik word wakker in een wereld van dromers, een omringende zwerm gezichtsloze wezens.

Reis door je cirkels, leef je leugens.

Ben ik alleen hier beneden?