A Pale Horse - Save The Clock Tower

As night turned to day, wishing all this hurt would fall away,

and as the rope swings a new day breaks.

Carried by the breeze, that makes my limbs bend to need,

a longing solace I can no longer have.

I can’t believe it’s taken me this long, to understand that,

all your tough words and tough love was only to make me believe in myself.

And I wish you could know, I’m doing better than we once thought.

Its taken time to mend, all those wounds that never seemed to end.

With shadows so deep, it’s your hope I’ll keep.

And I like to think that you got that letter I left in your hand,

that I’m no longer scared to walk these walls alone.

With a single beam of light you disappeared into the night,

leaving me all alone to watch myself turn to stone.

With a single beam of light you disappeared into the night,

leaving me all alone to watch myself turn to stone.

I can’t believe it’s taken me this long, to understand that,

all your tough words and tough love was only to make me believe in myself.

And I wish you could know, I’m doing better than we once thought.

And now you’re gone.

I still feel your last breath, it fills my lungs.

Toen de nacht overging in de dag, wensend dat al deze pijn zou verdwijnen,

en terwijl het touw zwaait breekt een nieuwe dag aan.

Gedragen door de bries, die mijn ledematen doet buigen om te nodigen,

een verlangende troost die ik niet langer kan hebben.

Ik kan niet geloven dat het zo lang heeft geduurd voordat ik dat begreep,

al je harde woorden en harde liefde waren alleen maar om me in mezelf te laten geloven.

En ik wou dat je kon weten dat het beter met me gaat dan we ooit dachten.

Het heeft tijd gekost om te helen, al die wonden die nooit leken te eindigen.

Met schaduwen zo diep, is het jouw hoop die ik zal behouden.

En ik denk graag dat je die brief hebt die ik in je hand heb achtergelaten,

dat ik niet langer bang ben om alleen over deze muren te lopen.

Met een enkele lichtstraal verdween je in de nacht,

me helemaal alleen latend om mezelf in steen te zien veranderen.

Met een enkele lichtstraal verdween je in de nacht,

me helemaal alleen latend om mezelf in steen te zien veranderen.

Ik kan niet geloven dat het zo lang heeft geduurd voordat ik dat begreep,

al je harde woorden en harde liefde waren alleen maar om me in mezelf te laten geloven.

En ik wou dat je kon weten dat het beter met me gaat dan we ooit dachten.

En nu ben je weg.

Ik voel nog steeds je laatste adem, het vult mijn longen.