In Bilico (L'unica) - Sasso

Non sarebbe poi la prima volta che

Lei sia l’unica che ascolta

Lei sia l’unica…

E non mi viene in mente chi mi può capire meglio

Le cuffiette strette mi salvano da questo gelo

E la mia vita in bilico (si)

E la mia vita…

In bilico

Mi spinge a buttarmi giù sotto

In bilico

Non piango più sopra il tuo collo

E sai papà che mi ha dato di suo

Il ritmo del suo basso si confonde col tamburo

E sai mia ‘ma che mi ha dato di suo

Le canzoni stonate cantate in macchina a giugno

E il tuo buongiorno dove, il buongiorno dov'è?

Continuo a non sapere ancora cosa fare e

Ti guardo ancora coi miei occhi tristi

Il tuo sguardo è bello che fa male, sei ancora tu la mia eclissi

Ricordo ancora quelle mattinate a guardare

Fuori dal finestrino distrutto dalle occhiaie

Le notti insonni passate a scrivere pezzi

Le ore a scuola passate a vivere tra i complessi

E le gocce fanno a gara per chi arriva prima

Allo specchio mi chiedo ancora chi tu sia

Lo sai rimpiango le parole inascoltate prima

E le mie che dimostrano chi io sia

Ossimori e sensi di colpa, sono io che sbaglio

Cerco di togliere da me ogni tuo piccolo dettaglio

Voglio spiegarti cosa provo ma ormai son qui parlo da solo

Sto seduto su di un molo e ascolto questo vuoto

Non voglio perderti in un’altra lacrima

Se lascio andare la paranoia ancora mi si congratula

Mi metto le cuffiette sotto questo cielo

Spero che la pioggia un giorno porterà il sereno

Mi sfogo solo qui, sei unica storia per me (si)

Sono il figlio di puttana che

Ti spacca il cuore anche se il mio cuore intatto non è

In bilico

Mi spinge a buttarmi giù sotto

In bilico

Non piango più sopra il tuo collo

E sai papà che mi ha dato di suo

Il ritmo del suo basso si confonde col tamburo

E sai mia ma che mi ha dato di suo

Le canzoni stonate cantate in macchina a giugno

Non lasciarti andare

Non lasciare che una lacrima faccia scorrere tutto

Dat zou niet de eerste keer zijn

Jij bent de enige die luistert

Ze is de enige…

En ik kan niet bedenken wie mij beter kan begrijpen

De strakke koptelefoon redt me van dit vriesweer

En mijn leven staat op het spel (ja)

Het is mijn leven…

Paraat

Het duwt me om mezelf naar beneden te werpen

Paraat

Ik huil niet langer om je nek

En weet je pa, hij gaf me zijn eigen

Het ritme van zijn bas vermengt zich met de drum

En je kent de mijne die hij zelf aan mij gaf

De valse liedjes die in juni in de auto werden gezongen

En je goedemorgen waar, waar is de goedemorgen?

Ik weet nog steeds niet wat ik moet doen en

Ik kijk je nog steeds aan met mijn droevige ogen

Je blik is mooi en doet pijn, je bent nog steeds mijn eclips

Ik herinner me nog die ochtenden van kijken

Uit het raam vernietigd door donkere kringen

Slapeloze nachten doorgebracht met het schrijven van stukken

De uren op school doorgebracht tussen de complexen

En de drops strijden om degenen die als eerste arriveren

In de spiegel vraag ik me nog steeds af wie je bent

Je weet dat ik spijt heb van de eerder gehoorde woorden

En de mijne laten zien wie ik ben

Oxymorons en schuldgevoelens, ik ben het die ongelijk heeft

Ik probeer elk klein detail van mezelf te verwijderen

Ik wil uitleggen hoe ik me voel, maar ik ben hier nu, ik spreek tegen mezelf

Ik zit op een pier en luister naar deze leegte

Ik wil je niet in nog een traan verliezen

Als ik de paranoia weer loslaat, feliciteren ze me

Ik deed de koptelefoon op onder deze hemel

Ik hoop dat de regen op een dag helder weer zal brengen

Ik lucht hier alleen, jij bent het enige verhaal voor mij (ja)

Ik ben de klootzak die

Het breekt je hart, ook al is mijn hart niet intact

Paraat

Het duwt me om mezelf naar beneden te werpen

Paraat

Ik huil niet langer om je nek

En weet je pa, hij gaf me zijn eigen

Het ritme van zijn bas vermengt zich met de drum

En je kent de mijne, maar hij gaf me de zijne

De valse liedjes die in juni in de auto werden gezongen

Laat jezelf niet gaan

Laat een traan het niet allemaal wegvegen