Die letzte Fahrt - Santiano

Wir sind bei dir, übergeben dich der See

Sie nimmt dich auf und begleitet deinen Weg

Wir sind dankbar für die Jahre

Die du uns gegeben hast

Bei den Ahnen nimmst du heute deinen Platz

Zur Ehrenwacht stehen alle dir bereit

Der Feuerschein sei dir Licht in Dunkelheit

Wir entzünden deine Barke

Deine Seele ist nun frei

Denn der Nordstern

Ruft den treuen Freund herbei

Er ruft dich heim

Die letzte Fahrt, hinein ins Licht

Dein Tag vergeht, dein Leben bleibt

Nimm unsren Abschied zum Geleit

Dein Weg mit uns, er endet nicht

Dein Herz sei frei, dein Himmel klar

Bist du auch fort du bleibst uns nah

Die letzte Fahrt

Du bleibst uns Freund und Kamerad

(Strophe 2)

Du gehst voraus, eines Tages geh’n wir nach

Was wir heut sind

Hast auch du aus uns gemacht

Und wir nehmen stillen Abschied

Eine Flamme lodert auf

Deine Seele findet ihren Weg hinauf

Den Weg nach Haus

We zijn bij je en geven je over aan de zee

Ze haalt je op en begeleidt je onderweg

We zijn dankbaar voor de jaren

die je ons gaf

Vandaag neem jij je plaats in bij de voorouders

Iedereen staat voor je klaar voor de erewacht

Moge het vuur uw licht zijn in de duisternis

We steken je schors aan

Je ziel is nu vrij

Omdat de Poolster

Roept de trouwe vriend op

Hij roept je naar huis

De laatste rit, het licht in

Je dag gaat voorbij, je leven blijft

Neem ons afscheid als metgezel

Uw pad met ons eindigt niet

Je hart wees vrij, je lucht helder

Ook als je weg bent, blijf je dicht bij ons

De laatste rit

Je blijft onze vriend en kameraad

(Vers 2)

Ga je gang, op een dag zullen we volgen

wat zijn we vandaag

Jij hebt ons ook gemaakt

En we nemen afscheid

Een vlam laait op

Je ziel vindt zijn weg naar boven

De weg naar huis