Мы связаны - Руслан Алехно

Спит город, спит город, ночь.

На краю времен в шелесте знамен такой, чужой.

С любовью, сквозь грусть мою.

Как холодный дождь, я тебе одной пою.

Припев:

Мы связаны с тобой высоким небом.

Согреты до весны холодным снегом.

И кружится душа в последнем танце.

Нет, не спеши, я так хочу остаться.

Спит город, спит город, ночь.

На краю времен, словно вечный сон такой, родной.

С любовью, сквозь грусть мою.

Этот тихий сон, шансов нет, но я пою.

Припев:

Мы связаны с тобой высоким небом.

Согреты до весны холодным снегом.

И кружится душа в последнем танце.

Нет, не спеши, я так хочу остаться.

Я просто люблю тебя…

Я просто схожу с ума!

Припев:

Мы связаны с тобой высоким небом.

Согреты до весны холодным снегом.

И кружится душа в последнем танце.

Нет, не спеши, я так хочу остаться.

De stad slaapt, de stad slaapt, de nacht.

Aan de rand van de tijd, in het geritsel van spandoeken, zo'n vreemdeling.

Met liefde, door mijn verdriet.

Als koude regen zing ik alleen voor jou.

Refrein:

We zijn met jullie verbonden door de hoge hemel.

Tot de lente opgewarmd door koude sneeuw.

En de ziel draait in de laatste dans.

Nee, geen haast, ik wil echt blijven.

De stad slaapt, de stad slaapt, de nacht.

Aan de rand van de tijd, als een eeuwige droom, schat.

Met liefde, door mijn verdriet.

Deze stille droom, er is geen kans, maar ik zing.

Refrein:

We zijn met jullie verbonden door de hoge hemel.

Tot de lente opgewarmd door koude sneeuw.

En de ziel draait in de laatste dans.

Nee, geen haast, ik wil echt blijven.

Ik houd gewoon van je…

Ik word gewoon gek!

Refrein:

We zijn met jullie verbonden door de hoge hemel.

Tot de lente opgewarmd door koude sneeuw.

En de ziel draait in de laatste dans.

Nee, geen haast, ik wil echt blijven.