Divididos - Rulo y la contrabanda

Lo feo es cuando hablan los generales, lo bonito es cuando lo hacen los

chavales.

En el barrio en el patio de la escuela, eso si que son bonitas

guerras

Lo peor es cuando habla el telediario poesias cuando calla el malo.

Pa' gritarnos es mejor callarse, para hacernos tanto daño, es mejor largarse

A contrarreloj se desangra el mundo, mientras tu y yo, levantando un muro.

Este es el menu, siempre divididos

Lo feo es cuando hablan los presidentes, convencidos de que engañan a su gente.

Lo bonito es cuando se mojan las balas, evitando que lo hagan las miradas

Lo que duele es esta lluvia en la mañana, estas ganas de hacer nada.

Nos prohibieron para siempre dar caladas, y la pipa de la paz, ya quedo

olvidada

A contrarreloj se desangra el mundo, mientras tu y yo, levantando un muro.

Este es el menu, siempre divididos

La violencia sera para los necios, la palabra de los sabios.

Imposible

solucionar a golpes, lo que nunca supieron nuestros labios

A contrarreloj se desangra el mundo, mientras tu y yo, levantando un muro.

Este es el menu, siempre divididos

Het lelijke is wanneer de generaals spreken, het mooie is wanneer de

kinderen.

In de buurt op het schoolplein ja, die zijn mooi

oorlogen

Het ergste is wanneer het nieuws over poëzie praat terwijl de slechterik zwijgt.

Om tegen ons te schreeuwen, is het beter om te zwijgen, om ons zoveel pijn te doen, is het beter om te vertrekken

Tegen de klok bloedt de wereld dood, terwijl jij en ik een muur bouwen.

Dit is het menu, altijd verdeeld

Het lelijke is wanneer presidenten spreken, ervan overtuigd dat ze hun volk bedriegen.

Het mooie is als de kogels nat worden, waardoor de ogen het niet kunnen doen

Wat pijn doet is deze regen in de ochtend, dit verlangen om niets te doen.

Ze hebben ons voor altijd verboden om te puffen, en de vredespijp is weg

vergeten

Tegen de klok bloedt de wereld dood, terwijl jij en ik een muur bouwen.

Dit is het menu, altijd verdeeld

Geweld zal voor dwazen zijn, het woord van de wijzen.

Onmogelijk

oplossen met slagen, wat onze lippen nooit wisten

Tegen de klok bloedt de wereld dood, terwijl jij en ik een muur bouwen.

Dit is het menu, altijd verdeeld