Untitled 1 - Rosetta

Why?

They wasted our filth

Stolen our bones

Turning our eyes, they’re turning further to war

This is for knowing among silent trees

Kill those that run away

to delight and iron the birds

They’re desolate, lonely

For most of the trees, there’s hail on the leaves

to delight and iron the birds

His voice, so thick that love got buried

His voice, no boy, no boy, no play

Someday I’ll rise, someday I’ll play

Someday I’ll rise, someday I’ll rise

His voice, so thick that love, that love has gone away

No boy, no play

Windblown through the leaves

Can you still just dance then start singing?

I lay on the ground

Get lost once again in a tranquil sound

Revive the memory in real time, for me

The terrible sound

Is fading from paradise, is fading away…

And the hunger bout came

To delight and iron the birds

To seize our fate

Where are all the leaves?

We must dwell on the leaves

Tantalize, convince me that nothing’s wrong

This all seems to say that I’ll find a way

To shed my old skin and move on

For now I listen when they say nothing’s wrong

Retreat to a place where memories erase

Ignore it as I have all along

Waarom?

Ze hebben onze vuiligheid verspild

Onze botten gestolen

Als we onze ogen afwenden, keren ze verder naar oorlog

Dit is om te weten tussen stille bomen

Dood degenen die weglopen

om de vogels te plezieren en te strijken

Ze zijn verlaten, eenzaam

Voor de meeste bomen is er hagel op de bladeren

om de vogels te plezieren en te strijken

Zijn stem, zo dik dat de liefde werd begraven

Zijn stem, geen jongen, geen jongen, geen spel

Op een dag zal ik opstaan, op een dag zal ik spelen

Op een dag zal ik opstaan, op een dag zal ik opstaan

Zijn stem, zo dik die liefde, die liefde is weggegaan

Geen jongen, geen spel

Door de bladeren geblazen

Kun je nog gewoon dansen en dan gaan zingen?

Ik lag op de grond

Verdwaal weer in een rustig geluid

Breng de herinnering in realtime tot leven, voor mij

Het verschrikkelijke geluid

Vervaagt uit het paradijs, vervaagt...

En de hongeraanval kwam

Om de vogels te plezieren en te strijken

Om ons lot te grijpen

Waar zijn alle bladeren?

We moeten stilstaan ​​bij de bladeren

Prikkel, overtuig me dat er niets aan de hand is

Dit lijkt allemaal te zeggen dat ik een manier zal vinden

Om mijn oude huid af te werpen en verder te gaan

Voor nu luister ik wanneer ze zeggen dat er niets aan de hand is

Trek je terug op een plek waar herinneringen worden gewist

Negeer het, zoals ik altijd al heb gedaan