8 Gods Of Harlem - Rosanne Cash, Elvis Costello, Kris Kristofferson

Rain falls on the paramedics but they do not go inside

The street is where it all went down, the street is where he lies

The mother in her universe feels nothing but the pain

The son who was a baby but who will never be a man

So we pray to the God of Broken Class

We pray to the God of Gunfire and Regret

We pray to the God of Collateral Children

We pray to them all, the eight Gods of Harlem

Son was on his best behavior, shit was on his shoes

Blood was on the handlebars, nothing on the news

No one saw it coming, no one was to blame

Daddy’s got a broken heart, he’ll never be the same

So we pray to the God of Old Illusions

We pray to the God of Wasted Chances

We pray to the God of Dreams and Roses

We pray to them all, the eight Gods of Harlem

A girl falls down in hysterics

Is she laughing?

Is she crying?

Is she living?

Is he dying?

Undone

Who raise the glasses higher

Sulfur from the underground

Erosion, scalding steam

Her brother in a picture frame

And someone starts to scream

So we pray to the God of Washed Out Paper Broken Hearts

We pray to the God, the last chance is for rage and vengeance

We pray to the God, beat the drum slowly, neatly folded up and hidden Old Glory

We pray to them all, the eight Gods of Harlem

Er valt regen op de ambulance, maar ze gaan niet naar binnen

De straat is waar het allemaal ging, de straat is waar hij ligt

De moeder in haar universum voelt niets anders dan de pijn

De zoon die een baby was maar nooit een man zal worden

Dus we bidden tot de God van de gebroken klasse

We bidden tot de God van geweervuur ​​en spijt

We bidden tot de God van nevenkinderen

We bidden tot ze allemaal, de acht goden van Harlem

Zoon was op zijn best, shit was op zijn schoenen

Er zat bloed op het stuur, niets op het nieuws

Niemand zag het aankomen, niemand had de schuld

Papa heeft een gebroken hart, hij zal nooit meer dezelfde zijn

Dus we bidden tot de God van oude illusies

We bidden tot de God van verspilde kansen

We bidden tot de God van dromen en rozen

We bidden tot ze allemaal, de acht goden van Harlem

Een meisje valt in hysterie

Lacht ze?

Is ze aan het huilen?

Leeft ze?

Gaat hij dood?

Ongedaan gemaakt

Wie heft het glas hoger

Zwavel uit de ondergrond

Erosie, kokende stoom

Haar broer in een fotolijstje

En iemand begint te schreeuwen

Dus bidden we tot de God van de uitgewassen papiergebroken harten

We bidden tot de God, de laatste kans is voor woede en wraak

We bidden tot de God, slaan langzaam op de trommel, netjes opgevouwen en verborgen Old Glory

We bidden tot ze allemaal, de acht goden van Harlem